W wierszu „Modlitwa do Bogarodzicy” podmiot liryczny reprezentowany jest przez żołnierzy, zaś sytuacja liryczna ma najprawdopodobniej miejsce na dzień przed trudną bitwą.

Tytuł jaki nosi ten wiersz jest nieprzypadkowy. Matka Boska uznawana była za patronkę Polski. Tak również traktowali ją walczący o wyzwolenie żołnierze polskiego ruchu oporu. Bojownicy o wolność proszą o to, by byli gotowi do największego poświęcenia, jakim jest oddanie życia za ojczyznę.

Podmiot liryczny w pierwszej strofie prosi także Bogarodzicę o przewodnictwo w walce, tak jak czyniła to wobec poprzednich pokoleń, które niejednokrotnie zmuszone były ?stanąć w zbroi szeregach?. ?Ja? liryczne modli się o to by Maryja pomogła w zachowaniu czystego sumienia, podczas okrutnych starć z okupantem. Świadczy to o tym, że żołnierze nie zatracili cnoty.

W trzeciej zwrotce walczący proszą o pas i ostrogi symbolizujące to męstwo i waleczność. Pragną jednak nie wyzbywać się człowieczeństwa na rzecz realiów wojny.

W strofie czwartej Matka Boża ukazana jest jako ta, która wywołała w żołnierzach niepewność, dotyczącą rozdarcia między dwoma sferami- między czystością sumienia, a dobrem ojczyzny. Mimo, że musieli postępować wbrew swoim zasadom, wybrali walkę, prosząc Maryję o pomoc dla ich matek w zrozumieniu ich działań. Wierzyli w łaskę Matki Bożej, bowiem ona sama zdała sobie sprawę dla jak ważnego celu Jej Syn poświęcił życie.

W ostatniej strofie wyrażone jest podziękowanie za opiekę w tych trudnych dla Polski chwilach, Maryja wg podmiotu jest „jak nad czarnym lasem blask – pogody słonecznej kościół”.

W wierszu nietrudno dostrzec paralelizm składniowy oraz apostrofę do Bogarodzicy.