Tragizm Giaura polega na nieszczęśliwej miłośći do Leili,która była zarówno żoną Hassana jak i kochanką Giaura.I właśnie tutaj znajduje się źródło nieszczęść bohatera.Niewierna Leila umiera z rąk męża,natomiast kochanek buntuje się i popada w konflikt ze światem,którego nie nawidzi.Nie potrafił pogodzić się z utratą ukochanej dlatego pod wpływem gwałtownego uczucia zamierza ją pomścić ,opętany nienawiścią i pełen rozpaczy popełnia zbrodnie,a tym samym chce sam wymierzyć sprawiedliwosć.Bohater w ten sposób sam powiększył zło i podłość.Zostaje zbrodniarzem,a więc zdrajcą porządku natury.Jego jedynym wyjściem z sytuacji jest osamotnienie.Dokonanie zemsty nie daje mu jednak ukojenia ani spokoju,wywołuje natomiast wyrzuty sumienia,które bardzo dręczą bohatera.Popełnił on zbrodnie w imię wyższych uczuć,jednak pozostaje ona zbrodnią.Giaur jest tego świadomy,dlatego ponosi konsekwencje swego postępowania i sam sobie wymierza karę w postaci osamotnienia i cierpienia.Czasami jest nazywany”szlachetnym zbrodniarzem” ponieważ zabija Hassana w imię miłości i wolnośći które bardzo ceni.Lecz moim zdaniem nie zasługuje na takie miano gdyż odebrał życie człowiekowi z własnych potrzeb,a nie dla dobra innych.Jest buntownikiem bez skrupułów dlatego pomimo swojego głębokiego uczucia nie budzi we mnie sympatii.
