Bohaterowie wiersza pt. „Rozmowa o poezji” wyrażają swoje sondy o poezji i wyrażają je: poeta w sposób powierzchowny i stereotypowy, dziewczyna zaś w sposób prawdziwy i romantyczny.
Utwór dedykowany jest zmrłemu poecie Jerzemu Liebertowi. Dziewczyna próbuje udowodnić nieuległemu poecie o romantyźmie i sientymentaliźmie poezji, lecz poeta dalej stoi przy własnej gorzkiej definicji.
Utwo\ór Stanisława Grochowiaka ma charakter utworu scenicznego, sztuki teatralnej w której występują dwaj główni bohaterowie: dziewczyna i poeta. Ich opinie są przeciwstawne i ścierają się.
Wiersz jest rytmiczny, rymy okalające, np śni-kpi, pagórka-ogórka, tekst jest podzielony na role między kobietą-dziewczyną a mężczyzną-poetą.
Autor dla podkreślenia charakteru i nastroju utworu stosuje następujące środki poetyckiego wyrazu:
-ożywienie: „Czy ona się śni? Czy też nadbiega?” (poezja)
-epitety: brodawek ogórka, czuła chwila, całowany tasak, taka piwonia, butelka perfum
-porównania: :pan ją jak motyla po takich złotych i okrągłych lasach…”, „Owszem, jak ostro całowany tasak”
-metafory: „Z wierzchu ta ironia, a spodem czułość podpełza ku sercu…”
Utwór ma spokojny nastrój.
