Akt I
Scena I
Rozmowa między pastorem a Rotmistrzem na temat Nojda i jego hulaszczego trybu życia(Nojg jest kawalerzystą).
Scena II
Rozmowa między Nojdem, Rotmistrzem i Pastorem. Ci ostatni wypytują Nojda o ciąże Emmy i czy to on będzie ojcem dziecka. Chłopak się nie wypiera ale winą chce też obarczyć Ludwika, który też do niej zachodził.
Scena III
Pastor nadal z Rotmistrzem rozmawiają o Emmie i stwierdzają, że?wina leży po stronie dziewczyny. Później rozmowa schodzi na inny temat a mianowicie kobiet w domu rotmistrza., które chcą wychowywać jego dziecko, każda na swój sposób(żaden nie pasuje rotmistrzowi). Postanawia, że córka (Laura) zostanie nauczycielką(ponieważ edukacja nie będzie trwała długo a w przyszłości zapewni swoim dzieciom dobre wykształcenie). Szwagrowie się żegnają. Pastor wraca do domu.
Scena IV
Rotmistrz rozmawia z Laurą(żona). Ta przedstawia mu bieżące rachunki, mówi że dzierżawca nie płaci, rozmawiają także o przyszłości Laury, która została przez rotmistrza już ustalona, oraz o Nojdzie i jego ojcostwie. Rotmistrz wyciąga pieniądze na rachunki ze sekretarzyku, po czym Laura wychodzi.
Scena V
Laura rozmawia z przybyłym lekarzem. Wmawia mu, że Rotmistrz jest?chory umysłowo(prosi by tam rozmowa została między nimi).
Scena VI
Doktor rozmawia z rotmistrzem. Stara się wybadać czy z nim wszystko w porządku. Rotmistrz woła Margaret (nianie), która przygotowała właśnie pokój dla doktora.
Scena VII
Rozmowa rotmistrza(Adolfa) z Margaret, która od jego dzieciństwa przebywa w tym domu. Stara się wymusić na rotmistrzu porozumienie między małżonkami w sprawie córki.
Scena VIII
Berta(córka rotmistrza) rozmawia z ojcem. Uciekła od babci, która ją sadzała z piórem i kartką i kazała pisać różne rzeczy, które ponoć dyktują duchy. Przy okazji dowiaduje się rotmistrz, że staruszka wygaduje na niego głupoty. Rozmawiają też o przyszłości córki.
Scena IX
Rozmowa pomiędzy Laurą a Adolfem. Rozmawiają o przyszłym losie córki. Matka się nie godzi by jechała do miasta , ojciec ostro stoi przy swoim stanowisku. Laura mówi, że nie jest wcale powiedziane, że on musi być ojcem dziecka. Niania woła na kolację. Rotmistrz opuszcza całe towarzystwo.
Akt II
Scena I
Rozmowa lekarza z Laurą. Ta nadal obstaje przy tym, że rotmistrz jest chory umysłowo, choć wg lekarza nic na to nie wskazuje. Wydaje mu się, że żona chce rotmistrza ubezwłasnowolnić. Rozchodzą się czekając aż Adolf wróci do domu.
Scena II
Rozmowa niani z Bertą. Wyszywa ona dla ojca robótki. Pyta nianie o stan zdrowia ojca. Niania utrzymuje ją w przekonaniu, że ojciec jest chory. Berta wychodzi.
Scena III
Rotmistrz wraca i wchodzi do pokoju niani. Rozmawia z nią o ojcostwie, wypytuje kto był ojcem jej dziecka. Przeglądają razem album rodzinny.
Scena IV
Rozmowa miedzy doktorem aAdolfem o ojcostwie i jego różnych aspektach. Potem Adolf prawi o kobietach, do jakiego stopnia stają się niewdzięczne. Doktor stara się znaleźć w nim ?chorobę?, którą Laura widzi u męża, proponuje by Adolf wszystko mu wyjawił, doktor wychodzi, pod drzwiami wszystko podsłuchiwała Laura.
Scena V
Rozmowa Laury z Rotmistrzem. Dowiaduje się on o korespondencjach, które wysyłał a które Laura niszczyła i nie dochodziły do adresatów. Wie jakie plan knuje Laura wobec niego. Grozi, że jeśli nie dowoła swoich pogłosek o jakowej chorobie, popełni samobójstwo przez co zostaną bez środków do życia. Nadal się toczy dyskurs czy Berta to jego dziecko (Laura nadal go zwodzi), że niekoniecznie tak musi być. Adolf mówi Laurze o rozmowie, która słyszał kiedyś gdy był poważnie chory jak rozmawiała z adwokatem, który jej tłumaczył, że gdyby Adolf zmarł to ona nie będzie po nim dziedziczyć majątku, bo nie mają dzieci, po czym?9 miesięcy później przyszła na świat córka. Przypuszcza, że już wtedy uknuty był spisek na niego. Kobieta na wszystko przysięga, że Berta to jego dziecko. Adolfowi przypominają się obrazy z przeszłości, gdy był żołnierzem, jak ciężko pracował na rodzinę. Zaczyna płakać a żona go pociesza. Prosi by jeszcze jutro poopowiadał jej historie, które go męczą bo dziś już jest późno. Ostatecznie walka między małżonkami nie zostaje zaniechana. Laura mówi o kurateli, która niby rotmistrz(Adolf) podpisał, gdzie zrzeka się praw nad dzieckiem gdyż jest chory psychicznie. Wpada w gniew i rzuca w kierunku żony lampę, Laura wychodzi. Przed odejściem rzekła, że nie jest już potrzebny rodzinie.
Akt III
Scena I
Drzwi w pokoju zostały zabarykadowane, a naboje z broni opróżnione. Nojd przynosi list od pułkownika, który Laura czyta i na niego opisuje. Nojg wychodzi, Laura prosi by jej matka o niczym nie wiedziała.
Scena II
Rozmowa Pastora z Laurą na temat ?obłąkania? Adolfa. Laura mówi, że doktor spieszy już w kaftanem. Pastor jednak też węszy spisek Laury przeciwko Adolfowi( będzie mogła spokojnie córkę wychowywać) dostrzega zło, do którego kobieta może się posunąć.
Scena III
Pastor, Doktor, Niania rozmawiają o obłąkanym. Doktor chce by ktoś założył ?choremu? kaftan. Nikt się jednak na to nie godzi. Koniecznie chcą Adolfa umieścić w szpitalu psychiatrycznym, bo z niego nie wyjdzie.
Scena IV
Proszą Nojda by pomógł założyć kaftan Adolfowi, gdyż on zrobi wszystko co mu każe rotmistrz. Ten oferuje się tylko do pomocy, osobiście tego nie zrobi(nie założy kaftana).
Scena V
Wpada do pokoju pastor z doktorem i rozmawiają z rotmistrzem. Ten cytuje fragmenty z Iliady, Biblii, na temat ojcostwa. Podważa toczy ich dzieci są na pewno ich dziećmi. Oskarżają go, że jest wariatem, jednak nie chcą się dowiedzieć jak to się stało. Rotmistrz czuje jakby była go połówka a ta druga połówka czerpie z niego soki i on usycha. Doktor z pastorem odchodzą na bok. Wchodzi Berta.
Scena VI
Berta rozmawia z ojcem. Mówi, że przez to co uczynił względem mamy nie jest godzien być jej ojcem. Adolf wpada w furię, że córka też jest przeciwko niemu, chce do niej strzelać lecz nie ma nabojów w broni. Niania każe mu siąść na krześle i odprężyć się, po czym zakłada mu kaftan blokując mu ręce. Adolf jest załamany, że i niania jest przeciwko niemu. Woła Nojda by go uwolnił ten jednak tego nie czyni.
Scena VII
Rotmistrz rozmawia z Laurą. Mówi o przeklętym rodzie kobiet. Wszystkie kobiety były mu wrogie w życiu min. własna matka, która go zbyt wcześnie od piersi odstawiła. Potem wspomina młodzieńczy związek z Laurą. Prosi by ubrali go w mundur. Złorzeczy nadal na żonę. Nie chce widzieć swojej córki, mówi, że to wyłącznie córka żony. Rotmistrz mówi do żony by ta go uśpiła.
Scena VIII
Doktor stwierdza atak serca a Adolfa, wątpi by już się obudził. Rozmowa toczy się o tym, że Adolf przed samą śmiercią modlił się do Boga. ?Jeżeli to prawda, Bóg mu wszystko przebaczy?- stwierdza doktor. Do pokoju wbiega Berta. Wypowiadane na końcu słowo amen oznaczać może śmierć Rotmistrza.
