TEATR ELZBIETANSKI: scena przednia, tylnia i gorna, występowały duchy i postacie fantastyczne, człowiek wychodzil z info o scenografii, kobiety nie graly (zastepowali ich mlodzi chłopcy przed mutacja), widzowie stali na zadaszonych galeryjkach (bogatsi), a biedniejsi na podworku, teatry powstaly w dzielnicy portowej. DRAMAT SZEKSPIROWSKI: wprowadzenie drugoplanowych bohaterow ludowych, czerpanie źródeł z ludowych opowieści, czas akcji trwal wiecej niż 24h, natura odgrywala duza role, brak chóru, miejsce akcji ulegalo czestym zmianą, mieszanie komizmu z tragizmem. EPITAFIUM- napis na nagrobku, SYNKRETYZM- połączenie ze sobą różnych gatunków literackich w jedną całość. Synkretyzm jest cechą charakterystyczna dla epoki romantyzmu. Synkretyzm dzielimy na rodzajowy i gatunkowy. CZLOWIEK wg. SZEKSPIRA- człowiek pragnący władzy zrobi wszystko, człowiek ulega zlu, poddaje się; człowiek jest skłonny do zla, ma druga, ciemna strone osobowości. MONOLOG HAMLETA: „Być albo nie być – oto jest pytanie.. Kto postępuje godniej: ten, kto biernie stoi pod gradem zapadłych strzał losu, czy ten, kto stawia opór morzu nieszczęść i w walce kładzie im kres?” HAMLETYZM- wyraża stan psychiki nadwrażliwego człowieka, rozdartego wewnętrznymi rozterkami, zwątpieniami, poszukującej tożsamości. Hamletyzm jest też postawą człowieka niezdecydowanego, wahającego się. Jest to też niezdolność do podejmowania decyzji i wprowadzania ich w czyn.
