Jan Kochanowski (ur. 6 czerwca 1530r. w Sycynie koło Zwolenia, zm. 22 sierpnia 1584r. w Lublinie), wybitny poeta polski okresu Odrodzenia, sekretarz królewski.
Przez wielu uważany za ojca poezji polskiej, a także poetę egzystencji (w swoich utworach często nawiązywał do motywu maski oraz motywu theatrum mundi – świata jako teatru). Był przedstawicielem filozofii eklektycznej – połączenia stoicyzmu epikureizmu i głębokiej wiary w Boga.
Pochodził ze szlacheckiej rodziny Kochanowskich herbu Korwin, był synem Piotra Kochanowskiego, sędziego ziemskiego sandomierskiego i Anny Białaczowskiej herbu Odrowąż.