Prometeusz to grecki tytan, który stworzył na nowo ród ludzki lepiąc ich z gliny zmieszanej ze łzami (czy jak podaje inny przekład Mitologii z wodą źródlaną) .Początkowo te stworzenia były niezaradne. Dopiero Prometeusz nauczył ich rzemiosła, uprawy roli i skradł ogień z Olimpu by poprawić ich byt. Jednakże Zeus postanawia odebrać władzę Prometeuszowi nad narodem ludzkim. Ale opiekun i ojciec ludzi obawiał się aby wraz z łaską i opieką nowych bogów na barki człowieka nie spadły również zbyt wielkie ciężary. Dlatego mądry tytan ucieka się do podstępu i oszukuje bogów. Każde jego działanie było kierowane miłością do ludzi i za ten dobry uczynek został skazany na wieczne cierpienie . Jego karą było przykucie do skał Kaukazu, ale nawet wtedy nie wyrzekł się miłości do swoich stworzeń. To jeszcze bardziej podnieciło gniew Zeusa i nakazał sępowi aby codziennie szarpał jego wątrobę, która w cudowny sposób za każdym razem odrastała. Ta wyidealizowana postać Prometeusza stała się symbolem, tzw. prometeizmu, pojętego jako wyraz buntu przeciwko potęgom wyższym i normom krępującym wolność ducha, symbolem cierpienia dla idei, dla dobra ludzkości, poświęcenia się mimo wszelkich przeciwności i zakazów. Mit pokazuje nam, że jednak możliwe jest tak ogromne poświęcenie się w imię czegoś, dla jakiejś idei.
