Plan:
1.Wstęp – Jaką powieść nazywamy autobiograficzną?
2. Teza ? Czy ?Syzyfowe prace? są powieścią autobiograficzną?
3. Porównanie przeżyć Marcina Borowicza z fragmentami z ?Dzienników? Stefana Żeromskiego
a) Rówieśnictwo
b) Miejsce urodzenia i spędzenia dzieciństwa
c) Udanie się do szkoły elementarnej
d) Rozłąka z rodzicami
e) Trudności z językiem rosyjskim i matematyką
f) Udanie się do gimnazjum
g) Fakty z życia
h) Przyjaciele
i) Wędrówka do szkoły
j) Korepetycje
k) Polowania
l) Pierwsza miłość
4. Potwierdzenie postawionej Tezy
Powieść autobiograficzna oparta jest na prawdziwych wydarzeniach mających miejsce w życiu pisarza, który przeważnie jest narratorem lub głównym bohaterem powieści. Może posiadać elementy literackie, wydarzenia i sytuacje wymyślone przez autora, lecz ciągle mające chociaż drobną, wspólną cechę.
Jeżeli porównamy fragmenty „Dzienników” Stefana Żeromskiego, które są formą pamiętnika z jego życia, z treścią jego powieści pt. „Syzyfowe prace”, to okaże się, że charakterystyka i dzieje głównego bohatera, Marcina Borowicza odpowiadają w dużym stopniu cechom i przeżyciom rodzinnym i szkolnym samego autora.
Marcin Borowicz podobnie jak Żeromski wywodzą się z rodu zubożałej szlachty. Urodzili się w nie długo po Powstaniu Styczniowym więc w latach siedemdziesiątych dziewiętnastego wieku. Obaj wiedli spokojne dzieciństwo u boku kochających rodziców: Marcin w Gawronach, a Stefan w Ciekotach.
U obydwu młodych chłopców pojawił się też niepokój przed nową szkołą. Podróż Borowicza z matką do Owczar to ta sama droga, którą pokonał Żeromski ze swoja mamą do Psar. Marcin na czas uczęszczania do szkoły elementarnej zamieszkał u pana Wiechowskiego, a Stefan u Stachowskiego.
Kolejną cechą wspólną jest ich tęsknota za domem, a szczególnie za ich matkami. Po kilku dniach pobytu w szkole, Marcin zaczął okazywać niechęć do nauki języka rosyjskiego oraz okazało się, że ma trudności z opanowaniem podstaw matematyki. To odpowiada przeżyciom Żeromskiego w Psarach.
Z kolei Kleryków – to Kielce, gdzie Marcin tak samo jak Żeromski, uczył się w gimnazjum. Pobyt Żeromskiego na stancji w Kielcach u Pani Czaplickiej, jest bardzo podobny do pobytu Borowicza na stancji u Pani Przepiórkowskiej. Losy wychowanków Klerkowskiego gimnazjum, samokształcenie młodzieży, fakty z ich życia oraz sylwetki nauczycieli to losy kolegów Żeromskiego oraz autentyczne postacie i wydarzenia z tej szkoły.
Andrzej Radek, z którym zaprzyjaźnił się Borowicz odpowiada postaci przyjaciela Żeromskiego.
Opowieść Radka o wędrówce do szkoły w Klerykowie opiera się na wspomnieniach Żeromskiego, który nieraz sam podążał pieszo do gimnazjum ze swojej wsi.
Kolejnym podobieństwem z życiorysu obydwu chłopców jest to, że utrzymywali się z udzielania korepetycji. Praca Radka z mało zdolnym uczniem Kłoniewiczem, to wysiłki Stefana jako korepetytora Edzia Kisielewskiego.
Całodzienne wyprawy myśliwskie Marcina, często kończące się niepowodzeniem, później polowania z Nogą to wycieczki Żeromskiego z PanemKarpińskim.
Pod koniec lektury ?Syzyfowe prace? pojawia się wątek miłosny Marcina do Anny Stogowskiej ?Biruty?, który w ?Dziennikach? odpowiada miłości Żeromskiego do Ludwiki Borkowskiej.
Jak widać w powieści występuje wiele akcentów autobiograficznych, ale nie można nazwać ?Syzyfowych prac? autobiografią. Marcin Borowicz przypomina pisarza lecz nie jest jego odpowiednikiem. Pisarz wychowany był w tradycji patriotycznej tożsamości narodowej. Dlatego możemy tylko mówić o powieści autobiograficznej, która utrzymuje jednak lekkie podobieństwa do życia autora.
