Arystoteles – twórca szkoły filozoficznej i wychowawca A.Wielkiego ” w swojej poetyce” sformuował (poddając obserwacji „Liliadę” i „Odyseję”) cechu gatunkowe eposu. oto one:
1) Utwór rozpoczyna się inwokacją czyli proźbą do muz, bustw o natchnienie
2)Narrator jest wszechwiedzący i obiektywny, zachowuje dystans wobec opisywanych wydarzeń
3)Występują dwie pąłszczyzny: świat ludzi i świat bogów
4)Utwór musi być utrzymywany w podniosłym. uroczystym stylu
5)Wiele tu drobiazgowych i szczegółowych opisów, które „zatrzymują akcję”
6)Występowanie porównań homeryckich (to takie porównanie, którego drugi człon jest bardzo rozbudowany, moze stanowić anwet kilka obrazów)
7) Utwór jest pisany specyficzną miarą wierszową – heksametrem.
Epos jest to obszerny utwór najcześciej wierszowany, który przedstawia bohaterów (badz dana społeczną) na tle ważnych przełomowych wydarzeń historycznych.
