Akt I, scena I-V
Na Placu Miejskim w Weronie dochodzi do zwady pomiędzy służbą dwóch zwaśnionych ze sobą rodów Montekich i Kapulettich. Wrogowie używając niecenzuralnych słów i wyzwisk, ubliżają sobie na wzajem, ostatecznie pojedynkując się na miecze. Kres ulicznej kłótni kładzie sam książę Eskalus zakazując kolejnych podobnych incydentów pod karą śmierci. Chwilę później Romeo przyznaje się Benwoliowi do nieszczęśliwego uczucia, którym obdarza tajemniczą Rozalinę.
Tymczasem starający się o rękę 14-letniej Julii Parys odbywa rozmowę z jej ojcem, Kapuletem. Ten uważa jednak, że dziewczyna nie dojrzała jeszcze do małżeństwa. Mimo to zaprasza Hrabię na organizowany przez siebie wieczorny bal maskowy, na którym pojawić ma się również Julia. W między czasie pan domu wręcza swemu słudze listę gości zaproszonych na przyjęcie. Okazuje się jednak, że ów człowiek jest analfabetą. Nie rozpoznając w napotkanych przypadkowo przechodniach nieprzyjaciół domu, prosi Romea i Benwolia o pomoc. Na wieść o balu, młodzieńcy postanawiają w nim uczestniczyć.
Tuż przed wieczorną ucztą pani Kapulet rozmawia z Julią o jej ewentualnych zaślubinach z Parysem. Konwersację przerywa służba oznajmiająca przybycie pierwszych gości.
Do posiadłości Kapuletów wraz z przyjaciółmi zbliża się także Romeo, którego uwagę podczas balu przykuwa Julia. Odbywa on z nią pierwszą rozmowę oraz dwukrotnie całuje dziewczynę w usta. Młodzieńca rozpoznaje jednak Tybalt, krewny Kapuleta, noszący się z zamiarem wyrzucenia nieproszonego gościa z domu. Jego temperament ostudza jednak gospodarz wieczoru. Przyszli kochankowie dowiadują się, iż należą do dwóch, zwaśnionych ze sobą rodów.
AKT II, scena I-V
Do ogrodu Kapuletów pod osłoną nocy zakrada się Romeo, wyznając ukochanej miłość. Julii nie satysfakcjonują wyłącznie zapewnienia o uczuciach, sugeruje więc rychły ślub. Młody Monteki udaje się po radę do celi ojca Laurentego. O świcie, pomimo dużego zaskoczenia zakonnika, chłopak otrzymuje pozwolenie na ślub. Pojawia się nadzieja, iż ceremonia stanie się pretekstem do zgody skłóconych ze sobą rodów.
W południe na jednej z werońskich ulic, zgodnie z planem Romeo spotyka się z Martą, nianią swej ukochanej, i przekazuje jej szczegóły dotyczące zaślubin. Chwilę później, po wypełnieniu swej misji, zmęczona wyprawą opiekunka zwleka z przekazaniem wiadomości zniecierpliwionej Julii. W końcu jednak informuje ją, ze za kilka godzin dziewczyna wyjdzie za mąż. Tego samego dnia, zgodnie z planem zakochani spotykają się w celi ojca Laurentego, który udziela im ślubu.
AKT III, Scena I-V
Na placu miejskim dochodzi do sprzeczki między młodymi Montekimi, a Tybeltem. Wkrótce śmierć z ręki Kapuleta ponosi Merkucjo, a zaślepiony rozpaczą Romeo morduje zabójce swego przyjaciela. Chłopak w ostatniej chwili ucieka przed księciem Eskalusem decyzją którego zostaje skazany na banicję.
Oczekująca wtym czasie na męża Julia dowiaduje się od Marty o tragedii, jaka rozegrała się w mieście. Niania odszukuje Romea w celi ojca laurentego i powiadamia go o rozpaczy swej podopiecznej. Romeo szybko porzuca myśli samobójcze, udaje się na pożegnanie z ukochaną, a następnie wyrusza do mantui, dokąd zostały wygnany.
Wieczorem posiadłość Kapuletów odwiedza natomiast Parys, który z zadowoleniem przystaje na plan związany z prędką organizacją skromnego ślubu mającego poprawić nastrój Julii po stracie kuzyna. Rozpoczynają się przygotowania do uroczystości.
Wtorkowym rankiem Monteki opuszcza komnatę żony żegnając się z nią czule. Chwilę później pani Kapulet informuje swą córkę o planach męza. Dziewczyna kateogrycznie sprzeciwia się pomysłowi ojca, co prowadzi do kłótni podczas której pan Kapulet wyzywa córkę, nosi się z zamiarem wyrzucenia jej z domu, a nawet zapowiada się jej wyrzec, jeżeli nie spełni ojcowskiej woli.
AKT IV, Scena I
Ojciec Laurenty wpada na pomysł wypicia przez Julię środka nasennego pozorującego jej tymczasową śmierć dzięki której uniknie ślubu. Obiecuje też poinformować o całej intrydze Romea. Ten po wybudzeniu miałby zabrać ją do Mantui. Plan ten spotyka się z aprobatą dziewczyny, która po powrocie do domu udaje zainteresowanie ceremonią.
Na krótko przed wypiciem mikstury Julię nękają wątpliwości, ostatecznie jednak pokonuje je i wypija środek nasenny. Rzekomo martwą dziewczynę odnajduje nad ranem Marta. Zawiedzeni członkowie rodziny, pogrążając się w rozpaczy rozpoczynają przygotowania do uroczystości pogrzebowych
AKT V
Wiadomość o śmierci Julii dociera także do Romea, postanawiającego targnąć się na swoje życie. Po zakupieniu trucizny powraca on do Werony i kieruje się na cmentarz. Powiadomiony o nieporozumieniu laurenty postanawia wyruszyć do grobowca Kapuletów i czekać na przebudzenie młodej dziewczyny.
Na cmentarz przybywa też Parys. Składając kwiaty na grobie ukochanej słyszy kroki, po czym zstępuje na ubocze. Przy grobie Julii pojawia sie Romeo wraz ze sługą. Wkrótce dochodzi do kłótni pomiędzy rywalami, w skutek czego hrabia ponosi śmierć, a Monteki wypija truciznę. Wybudzająca się z letargu Julia, widząc martwego męża wbija w swe serce sztylet i również umiera.
Tragiczne wydarzenie owocuje zgodą Montekich i Kapuletów, decydujących się wystawić pomnik na cześć tragicznych kochanków.
