Podmiot liryczny to młody mężczyzna, który ubolewa nad tym, co łączy ją z adresatką wiersza. Napotyka go wiele wątpliwości dotyczące uczuć, zadaje sobie kategoryczne pytania dotyczące tej jakże trudnej problematyki, jaką jest miłość.
Utwór ten zawiera wiele form stylizacji. Główną, najbardziej charakterystyczną jest powtórzenie, mające na celu podkreślić zasadnicze pytanie, cyt. \”czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie\”, bowiem osoba mówiąca w wierszu zastanawia się i usiłuje zadecydować, co łączy ją z adresatką utworu. Podmiot nie jest pewien tego, co czuje, ale również obawia się odrzucenia z drugiej strony. Składa poważne deklaracje adresatce, cyt. \”dla twego zdrowia życia bym nie skąpił, po twą spokojność do piekieł bym stąpił\”, jest gotowy do poświęceń. Piąta strofa ukazuje jak ważny dla podmiotu lirycznego jest jej najmniejszy gest, okazanie zainteresowania, cyt. \”kiedy położysz rękę na me dłonie, luba mię jakaś spokojność owionie\”.
W ostatniej strofie bohater liryczny zastanawia się nad przyczyną powstania tego wiersza, co go skłoniło do napisania, co go zainspirowało. Analizując treść, możemy stwierdzić,że jest on zakochany, lecz przede wszystkim boi się odrzucenia, dlatego kreowana przez niego postać jest nieśmiała.
Formą podawczą w utworze jest monolog liryczny w formie piosenki. Pytanie, wielokrotne powtarzane ma postać jakby refrenu, a zastosowanie antytezy i rymów żeńskich kształtuje rytmiczność wiersza.
Uważam, że tytułowa niepewność to stan, który jest obecny i w dzisiejszych czasach. Towarzyszy ona często miłości, co niekiedy utrudnia okazywanie uczuć, lecz warto czasem przełamać barierę, jaką stanowi, bo uczucie, jakim jest miłość to nieodzowny element w życiu każdego człowieka, który ukazuje świat w nowej perspektywie, stawia nowe cele, daje wiele wspaniałych chwil i przeżyć.
