Kiedy Tristan leżał nieprzytomny na łożku Izolda o białych dłoniach wypatrzyła przez okno, że nadpływa statek z biała flagą. Oznaczało to jedno: Izolda Jasnowłosa przybywa do ukochanego. Izolda o białych dłoniach była zdenerwowana. Chciałą być za wszelką cenę z Tristanem więc wymyśliła podstępny plan. Pomyślała: „Zanim statek dobije do brzegu minie troche czasu i on wystarczy, aby zrobić miksturę zapomnienia. Podam ją Tristanowi i zapomni o swojej ukochanej.” Statek Izoldy właśnie stanął w porcie. Tristan przez moment odzyskał przytomność. Zobaczył przy swoim łóżku Izoldę i powiedział: „CZy mogłabyś mi podać coś do picia? Zaraz umrę z pragnienia!” Izolda podała mu zamast wody miksturę zapomnienia. Tristan wypił i zasnął. Izolda Jasnowłosa weszła do komnaty i od razu podbiegłą do łożka. Uścisnęla ukochanego i powiedziała mu, że jest już przy nim i nie musi się niczego obawiać. Tristan usłyszawszy głos ukochanej przebudził się i pocałował kobietę swojego życia. Izolda o białych dłoniach zrozumiała, że mikstura jeszcze nie zadziałała więc wymyśliła inny plan. Zawołała do okna swoją konkurentkę i wypchnęła ją przez okno. Kiedy wypadała przez okno zdążyła tylko krzyknąć: „Kocham Cię Tristanie!” Izolda po chwili zrozumiała co zrobiła, podeszła do łóżka i położyla głowę na ręce Tristana. Jej łza spłynęła na jego ciało i po chwili Tristan obudził się. Kobiet nie mogła w to uwierzyć. Izolda zapytała się Tristana co czuje do Izoldy Jasnowłosnej, żeby sprawdzić czy mikstura zadziałała. Mężczyzna nie wiedział kim jest Izolda Jasnowłosa. Izolda o białych dłoniach ucieszyła się, że wreszcie jej napój zadziałał, jednak to już nie było potrzebne, bo już nikt ich nie rozdzieli; przecież wypchnęła swoją rywalkę przez okno. Po kilku dniach kiedy Tristan doszedł już całkowicie do siebie zakochani wsiedli do statku i popłynęli w nieznane.
