„Pieśń nad pieśniami”

„Pieśń nad pieśniami powstała w IV w.p.n.e. Po hebrajsku oznacza najwspanialsza ten tytuł.
Jest to jedyna księga w Biblii, która na pozór nie mówi nic o Bogu i jego przymierzu z narodem wybranym. Jest zbiorem 6 pieśni miłosnych łączących się w jedną całość. Ma charakter udramatyzowanego poematu lirycznego. Warstwę dosłowną utworu stanowi miłość dwojga młodych ludzi, opisujących swoje uczucia niezwykle poetyckim językiem. Warstwa metaforyczna utworu to oblubieniec i oblubienica jako symbole miłości Boga do Narodu wybranego, miłość Jezusa do Kościoła, miłość Jezusa do każdego człowieka. „Pieśń nad pieśniami” jest utworem wielowarstwowym co pozwala na różnorodność jego interpretacji.