Biblia- łac. oznacza książka, gre. książki; jest to zbiór ksiąg uznawane przez Żydów i Chrześcijan za księgi natchnione
Kanon katolicki czyli Wykaz Ksiąg Pisma Świętego został ostatecznie ustalony w czasie Soboru w Trydencie w XVI w. Obejmuje 46 ksiąg Nowego Testamentu i 27 ksiąg Starego Testamentu.
Testament (od łac. testamentum=przymierze) – oznacza w Biblii układ, przymierze zawarte między Bogiem i człowiekiem na mocy, którego Bóg zobowiązuje się pod pewnymi warunkami obdarzyć szczególnymi dobrami tych, którzy stają się jego ludem.
Księgi Starego i Nowego Testamentu narastały w ciągu wieków. Najczęściej przyjmuje się, że księgo starego testamentu powstały między XIII a I w. p. n. e. Zaś księgi nowego testamentu powstały pomiędzy 51 a 96 r. n. e.
Apokryfy- są to utwory podobne do ksiąg kanonicznych ale nie należące do kanonu Pisma Świętego. Są one odzwierciedleniem nadziei jakimi żył naród żydowski przez ostatnie stulecie przed Chrystusem albo w ciągu I w. po rozpoczęciu ery chrześcijańskiej. Ulubionymi tematami apokryfów były trzy motywy biblijne: żywot matki boskiej, żywot Chrystusa, ofiara krzyżowa na Golgocie.
agrafa- tzn. są to wypowiedzi Jezusa nie zawarte w ewangeliach kanonicznych, ale przekazane potomności przez tradycję.
ewangelia-dobra nowina
