Ocena postepowania Jacka Soplicy z Pana Tadeusza Adama Mickiewicza Jacek Soplica jest glównym bohaterem Pana Tadeusza . W mlodosci byl ulubiencem okolicznej szlachty, typowym warcholem i zabijaka. Bywal nawet zapraszany przez miejscowego magnata Stolnika Horeszke. Jacek byl potrzebny Horeszce, bo mial on wplyw na glosy okolicznej szlachty. Córka Stolnika, Ewa, zakochala sie z wzajemnoscia w Jacku. Dumny magnat nie zgodzil sie oddac reki córki ubogiemu szlachcicowi. Ewa zostala wydana za maz za bogatego czlowieka, z którym wyjechala na zeslanie, pozostawiajac w kraju córke Zosie. Jacek zas ozenil sie z pierwsza napotkana na drodze kobieta , która urodzila mu syna Tadeusza i w niedlugim czasie zmarla. Urazona ambicja Jacka Soplicy doprowadzila go do krwawej zemsty. Czesto blakal sie w poblizu zamku Horeszków, nie mogac pogodzic sie ze strata ukochanej. Pewnego razu byl wiec mimowolnym swiadkiem triumfalnego odpierania przez Horeszke ataku Moskali na zamek. Emocje spowodowane wyrzadzona przez Horeszke krzywda zwyciezyly. Jacek mimowolnie wymierzyl, a oddany strzal, niestety, okazal sie celny. To wydarzenie spowodowalo przelom w zyciu Jacka, tym bardziej, ze nieslusznie wzieto go za stronnika Moskali (Soplicowie otrzymali nawet czesc skonfiskowanych ziem Horeszki). Jacek wyjechal, udal sie do Legionów, byl kilkakrotnie ranny, az wreszcie w przebraniu ksiedza Robaka powrócil na Litwe ze specjalna misja – mial organizowac powstanie na Litwie, którego wybuch byl naznaczony na moment wkroczenia wojsk napoleonskich. Jacek z narazeniem zycia wedrowal od dworu do dworu, w karczmach wiejskich agitowal tez chlopów do powstania. Nawet wlasnemu synowi Tadeuszowi nie wyjawil, kim jest, chociaz niejednokrotnie bardzo tego pragnal. Ostatecznie plany Jacka krzyzuje dawny sluga Horeszki, Gerwazy, który poprzysiagl zemste na wszystkich Soplicach. Organizuje on przy pomocy mieszkanców zascianka, Dobrzynskich, zajazd na Soplicowo. W momencie kiedy interweniuje wojsko carskie, zwasnione strony natychmiast sie godza w obliczu wspólnego wroga i zwracaja przeciw Moskalom. Zostaje poczytane to za bunt, uczestnicy walki musza uciekac za granice, by powrócic z wojskami Napoleona. Jacek zostaje ciezko ranny i umiera, uzyskawszy przedtem przebaczenie Gerwazego. Watek sporu o zamek miedzy Soplicami a przedstawicielem rodu Horeszków, Hrabia, zostaje rozwiazany w sposób tradycyjny – zwasnione rody godza sie dzieki malzenstwu Zosi (córki Ewy Horeszkówny) z Tadeuszem (synem Jacka Soplicy). Tadeusz po odziedziczeniu majatku przeprowadza w swoich dobrach uwlaszczenie chlopów. Nowosc w zachowaniu bohatera, Jacka, polegala na tym, ze Jacek nie dzialal samotnie, tak jak jego wielcy poprzednicy (Konrad Wallenrod, Konrad z Dziadów ), lecz szukal poparcia dla swej idei niepodleglosciowej wsród szerokich mas szlacheckich oraz wsród ludu. Ta przemiana polskiego bohatera romantycznego, obserwowana na przykladzie Jacka, jest znamienna dla calego pokolenia polskich rewolucjonistów, którzy po klesce powstania listopadowego zrozumieli, jak wielkim bledem byla idea samotnej walki szlachty, która nie zdecydowala sie szukac poparcia i pomocy wsród polskiego ludu. Typowe cechy charakterystyczne dla bohatera romantycznego to: nieszczesliwa milosc, jest pelen wewnetrznego rozdarcia, przezywa konflikty, jest postacia dynamiczna, jego charakter ksztaltuje sie w trakcie trwania akcji utworu. Zarliwy patriotyzm i poswiecanie sie dla ojczyzny stanowi powód do przebaczenia wszystkich jego win i postawienia go w rzedzie wzorów osobowych.
