I porzuciwszy drogę światowych omamień,
I wysłuchawszy serca — gdy rzekło: Jam czyste!
Tu rzuciłem się z wielka rozpaczą na kamień,
Pod którym trzy dni martwy leżałeś, o Chryste!
Skarzyłem się grobowi — a ta skarga była
Ani przeciwko ludziom — ani przeciw Bogu…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
