1
I Mojżesz nawet (a taki wielmożny!)
Na jednym Fiat przestać był ostrożny,
W źwierciadeł dziesięć złamawszy promienie,
By jako włócznie nie spadły Febowe;
Świadom, że lilia polna ma korzenie
I że wyścigać nie przyszedł Jehowę…
2
A cóż już mówić i o kim?!….
3
….skonanie,
Skończenie – najmniej nie będąc ukazem –
W amen swym przecież dwójznaczy zarazem
Bezosobistym czyniąc: „Niech się stanie…”