Niechaj się ludy nie trwożą, nie smucą,
Ze im proroka wielkiego nie stało.
Bo to, co polne ptaszęta im nucą,
Też jest tem słowem, co zmieni się w ciało…
I nie z dżdżem wielkim, lecz z rosą to siemię
Pada, co chlebem nakarmić ma ziemię.
Niechaj się ludy nie trwożą, nie smucą,
Ze im proroka wielkiego nie stało.
Bo to, co polne ptaszęta im nucą,
Też jest tem słowem, co zmieni się w ciało…
I nie z dżdżem wielkim, lecz z rosą to siemię
Pada, co chlebem nakarmić ma ziemię.
