Dajże ziemi plon obfity,
By starczyło i nam chleba,
A na gniazda, chaty nasze,
Z pogodnego świeć nam nieba!
A my, ptaszki, witać będziem,
Będziem żegnać cię piosenką
I zanucim, zaświergoczem
Dobrym ludziom przez okienko
