Ulatują nasze ptaki…

Ulatują nasze ptaki,
Ulatują tam,
Skąd ich żadna nowa wiosna
Nie powróci nam…

Ulatują w jasne zorze
Ze swych ciemnych gniazd,
Ogarnione wiecznym światłem
Nieśmiertelnych gwiazd.

Cichną po nich chaty ściany,
Cichnie serca świat,
Więdnie łzami polewany
Wiosny naszej kwiat!

Więdną siewne ducha runie,
Nim się związał kłos,
W pozaświecia smętnej łunie
Milknie pieśń i głos.