Siedem — liczba doskonała
W tym, co dobre i co miłe;
Z liczby tej Awinion stary
Czerpał zawsze swoją siłę.
Siedem bram miał w swoich murach,
Siedem dzwonów w karilionie,
Siedem razy na dzień grzeszył
Sprawiedliwy w Awinionie.
Siedem było w nim bazylik,
Siedem kręgów farandoli,
Złote klucze grodu miało
Siedmiu panów po swej woli.
Jeśli siedmiu mędrców greckich
Nie zrodziło się w tej stronie,
To dlatego, że mądrości
Nie potrzeba w Awinionie.
Siedem za to ma pałaców,
Różnej barwy bractw siedmioro
I klasztorów białych siedem,
Gdzie panienki habit biorą.
Siedem wież w papieskim gmachu,
Siedem wiedzie wrót do niego,
A serafy siedmioskrzydłe
Siedmiu jego ganków strzegą.
Siedmiu stało kardynałów
Przy papieskim złotym tronie,
I śmiertelnych siedem grzechów
Kwitło w dobrym Awinionie.
