Zawiązaniem akcji w \”Antygonie\” jest sprawa zabitego zdrajcy ojczyzny – Polinejkesa. Nie można go pogrzebać, ponieważ wydał taki zakaz Kreon – król Teb. Antygona, siostra Polinejkesa kierowana pobudkami religijnymi i miłością siostrzaną łamie ten zakaz i grzebie ciało brata. Za ten czyn Kreon skazuje Antygonę na śmierć. Robi to, ponieważ chce udowodnić swoją władzę. Kreon rozmawia z Tejrezjaszem, który wyrzuca mu błędy w postępowaniu. Pod wpływem argumentów Tejrezjasza Kreon zmienia decyzję. Jest już jednak za późno – Antygona ginie. Na wieść o tym popełnia samobójstwo Hajmon – syn Kreona i żona władcy – Eurydyka. \”Antygona\” jest klasyczną tragedią antyczną, w której następuje konflikt tragiczny. Przedmiotem tragedii jest sprawa pochowania zdrajcy – brata Antygony, czego zabrania Kreon. Tragizm Antygony polega na tym, że jest ona rozdarta między dwiema równorzędnymi racjami – powinnościami siostry względem zmarłego brata, a prawem państwowym. Musi ona dokonać wyboru – jeżeli nie pochowa brata sprzeciwi się prawu boskiemu i nie spełni powinności względem zmarłego brata. Natomiast jeśli postąpi zgodnie z prawem bożym złamie zakaz wydany przez króla, a tym samym prawo.
