Utworzony został 16.01.1959 r.
Ogólna powierzchnia wynosi 35765 ha, lasy zajmują 74% tej powierzchni.
Osobliwością jest łoś, będący symbolem parku. Park chroni resztki dawnej Puszczy Kampinoskiej, w dużym stopniu przekształconej gospodarką człowieka. Zachowane w nim są fragmenty zespołów leśnych naturalnych (bory, lasy mieszane, grądy), ostępy bagien i torfowisk, krajobraz wydmowo-leśny (wydmy śródlądów). Park reprezentuje przyrodę nizin środkowopolskich. Przeważają w nim drzewostany sosnowe, w miejscach wilgotnych las dębowo-grabowo-sosnowy, na bagnach las olszowo-brzozowy, tzw. ols z domieszką jesionu. Ciekawsze składniki flory to: brzoza czarna, gnidosz królewski, modrzewnica północna. Ogółem w parku występuje 1000 gatunków roślin naczyniowych oraz wiele niższych.
Kampinos jest siedliskiem takich zwierząt, jak: dzik, jeleń, sarna, lis, borsuk, zając, królik, wiewiórka, łasica, kuna leśna, tchórz, orzesznica, ryjówka, bóbr, bocian czarny, żuraw, sokół wędrowny, czapla siwa, sowa błotna, ropucha paskówka. Na około 5000 gatunków zwierząt ponad 4000 stanowią owady (głównie biegacze i mrówki) oraz 500 gatunków kręgowców.
Obejmuje swym zasięgiem Puszczę Kampinoską, rozciągającą się na północny zachód od Warszawy. Park utworzony został 16 stycznia 1959 roku, jego powierzchnia wynosi około 354 km˛. Puszcza porasta fragment pradoliny Wisły i sięga po Bzurę. Z ogromnych zasobów piasków pozostawionych tu przez wody pra-Wisły wiejące wiatry uformowały potężne wały wydm ciągnące się równoleżnikowo. Większość z nich pokrywają lasy sosnowe z domieszką brzóz i dębów. Między wydmami utworzyły się bagniste niecki, a ich obrzeża porastają lasy liściaste. Zachowały się także reliktowe gatunki flory polodowcowej – zimoziół północny, brzoza czarna i chamedafne (modrzewnica) północna. Najlepiej zachowane fragmenty Puszczy objęte są pełną ochroną w obrębie dwudziestu rezerwatów ścisłych. Herbowym zwierzęciem Kampinoskiego Parku Narodowego jest łoś, wytępiony na początku obecnego stulecia i ponownie wprowadzony po drugiej wojnie światowej. Puszcza była świadkiem wielu wydarzeń historycznych, podczas okupacji hitlerowskiej stała się miejscem kaźni mieszkańców stolicy (cmentarz w Palmirach).
