GATUNEK:
Zbiór wszystkich osobników łącznie z przodkami i potomstwem mające wspólne pochodzenie i odznaczające się wspólnymi cechami uznanymi za gatunkowe.
Osobniki tego sanego gatunku w naturalnych warunkach swobodnie się krzyżują i wydają płodne potomstwo, przekazują mu charakterystyczne cechy dziedziczne.
1.Drogi powstawania gatunków(specjacji):
I- specjacja właściwa-polega na zwiększeniu się liczby gatunków przez wyodrębnienie się jednego lub kilku gatunków z gatunkku istniejącego przy czym ten ostatni istnieje nadal lub zanika.Warunkiem jej przebiegu jest powstanie izolacji rozrodczej między populacjami lub między grupą osobników a resztą populacji danego gatunku.Ze względu na sposób powstawania gatunków wyróżnia się tu:
specjację skokową- nagła silna zmiana genetyczna prowadząca do natychmiastowej izolacji reprodukcyjnej np: w wyniku poliploidyzacji
specjację stopniową- polega na stopniowym gromadzeniu się róźnic pomiędzy populacjami danego gatunku pod działaniem doboru naturalnego. Ze względu na stosunki przestrzenne zachodzące w czasie specjacji stopniowej można podzielić je na:
– specjację allopatyczną/=geograficzną/-dotyczy powstawania gatunków z populacji izolowanych przestrzennie. Jest to najczęstszy sposób powstawania gatunków.
– specjację sympatyczną- zachodzi bez izolacji geograficznej pod działaniem doboru różnicującego w obrębie populacji wyjściowej.
specjację filetyczną /ewolucja filetyczna/-polega na stopniowym całkowitym przekształceniu są gatunku w inny.
A————–>B
specjację introgresyjną-występuje rzadko i polega na powstawaniu nowego gatunku wskutek krzyżowania się osobników należących do dwóch odrębnych gatunków które istnieją nadal.
A +B———–>C
aromorfoza- termin wprowadzony przez A.N.Siewiercowa na określenie zasadniczych zmian ewolucyjnych w organizacji i funkcji organizmów, o uniwersalnym znaczeniu przystosowawczym prowadzących do podwyższenia poziomu ogólnych procesów życiowych. W wyniku aromorfozy mogą się wyodrębniać nowe grupy o wysokiej randze taksonomicznej.Przykładem aromorfozy jest powstawanie płuc u kręgowców lub stałocieplności u ssaków i ptaków.
idioadaptacje-termin wprowadzony przez A.N.Siewiercowa na określenie takich zmian ewolucyjnych, które stanowią przystosowanie do danych warunków życia, ale nie prowadzą do zasadniczych zmian budowy ani do wzmożenia ogólnych procesów życiowych.Przykładem idioadaptacji jest zróżnicowanie ewolucyjne budowy kończyn ssakó, umożliwiające spełnienie różnych funkcji.
