Euroregiony to obszary współpracy przygranicznej (transgranicznej) będące wynikiem wzajemnego porozumienia regionów przygranicznych (jednostek samorządu terytorialnego – lokalnych i regionalnych). Ich celem jest przede wszystkim współpraca gospodarcza, rozwój połączeń komunikacyjnych, ochrona środowiska oraz działalność kulturalno-edukacyjna i turystyka.
Tworzenie euroregionów nie zagraża suwerenności państw narodowych, gdyż to one posiadają pełną kompetencję w zakresie kreowania swej polityki zagranicznej. Utworzenie każdego euroregionu na poziomie lokalnym, przygranicznym wiąże się zazwyczaj ze zgodą władz regionalnych lub centralnych na tego typu przedsięwzięcie. Euroregiony funkcjonują w oparciu o własne statuty, które nie mogą być sprzeczne z prawem państw, na których terytorium dany euroregion się znajduje. Do tej pory euroregiony i ich kompetencje nie uregulowane zostały w prawie Unii Europejskiej.
W obszarze polskiego przygranicza funkcjonują (w różnym stopniu rozwoju) euroregiony: np. „Nysa”, „Sprewa- Nysa-Bóbr”, „Pro Europa-Viadrina”, „Tatry”, „Bug”, „Pomerania”, „Śląsk-Morawy”, „Glacensis”, „Niemen”, „Pradziad”, „Bałtyk”, „Silesia” i „Karpaty”.
Współpraca przygraniczna wspierana jest przez programy pomocowe Unii Europejskiej, m.in. INTERREG II, a także CROSSBORDER (w ramach programu PHARE).
