Szata roślinna polski typowa jest dla strefy klimatów umiarkowanych, ciepłych. Zróżnicowanie klimatyczne polski spowodowało znaczne, jak na tak niewielki obszar, zróżnicowanie jej szaty roślinnej. W Polsce północno – wschodniej, która ma klimat stosunkowo chłodny i ulegający wpływowi klimatu kontynentalnego, wykształciła się formacja lasów iglastych. Na obszarach pojezierzy, Niżu Środkowopolskiego i pasa wyżyn rosną lasy mieszane z przewagą drzew iglastych. Na południowym krańcu polski – w Karpatach i Sudetach – występują tzw. piętra roślinne (regiel dolny i górny), zajmowane przez lasy mieszane i iglaste. Dowodem przejściowości klimatu w Polsce są zasięgi występowania niektórych gatunków drzew. Przez Polskę przebiega także wschodnia granica zasięgu występowania buka i lipy.
Obecnie powierzchnia lasów w Polsce powoli, lecz stale wzrasta. Od II Wojny Światowej lesistość wzrosła od 20,8% do 28,1% powierzchni kraju. Jednak i tak pod względem lesistości Polska zajmuje 16 miejsce w Europie. Według prognoz w roku 2020 lesistość w Polsce ma wynosić ok. 30% (w krajach zachodnioeuropejskich średnia lesistość wynosi ok. 32% już teraz). Największą lesistość, bo około 48%, ma woj. Zielonogórskie. Najmniejszą – ok. 12% ma woj. Płockie.
Typy lasów:
Bory – lasy iglaste, zajmują największą powierzchnię. Spotyka się też bory mieszane, ale w tych lasach obok przeważającej sosny występują dąb, brzoza, osika i lipa. Zajmują ok. 78% wszystkich lasów w Polsce.
Grądy – wielogatunkowe lasy liściaste z przewagą grabu. Występuje tam także dąb, brzoza, topola, osika i lipa. Zajmują ok. 10% wszystkich lasów w Polsce.
Łęgi – Porastają głównie doliny rzek. Rosną tam zwłaszcza wierzby, jesiony, wiązy i topole. Dziś należą już do rzadkości.
Olsy – Porastają głównie tereny bagienne. Występują tu: olsza czarna, wierzba, brzoza i jesion.
Buczyny – lasy liściaste i mieszane. Przeważa tutaj buk. Również bardzo rzadkie.
