Prawie cała Polska znajduje się w zlewisku Morza Bałtyckiego, w dorzeczach dwóch głównych rzek – Wisły i Odry, a też w dorzeczu Niemna i rzek przymorza.
W niewielkim stopniu (3%) polska należy tez do zlewiska:
– Morza Północnego – rzeka Izera (góry Izerskie) i rzeka Orlica (góry Orlickie) , które wpadają do Łaby
– Morza Czarnego – rzeka Orawa, która wpada do Wagi, a ta z kolei do Dunaju, rzeka Strwiąż, która wpada do Dniestru
Obszar zlewiska Morza Czarnego i Morza Północnego jest oddzielony od zlewiska Morza Bałtyckiego głównym działem europejskim, natomiast dorzecze Wisły dzieli od dorzecza Odry dział wodny I rzędu.
Charakterystyczna cecha obu dorzeczy jest asymetria. Stosunek lewej części do prawej w dorzeczu Wisły wynosi 27:73, a w dorzeczu Odry 30:70. Związane jest to z nachyleniem terenu w kierunku północnym i północno-zachodnim oraz z kształtowaniem się rzeźby terenu w okresie zlodowaceń, kiedy to powstały pradoliny, którymi odpływały wody z lodowca, jak i wody rzek płynących z południa. Jest to przyczyna zygzakowego przebiegu rzek polskich.
WISŁA – długość: 1047 km, jej źródło znajduje się na Baraniej Górze w Beskidzie Śląskim, największe dopływy: Dunajec, San, Wieprz, Bug, Drwęca
Uchodzi do morza delta, czyli wieloma ramionami.
ODRA – długość: 854 km, jej źródło znajduje się w Czechach w Górach Oderskich, największe dopływy: Warta, Noteć
Większe rzeki Polski:
– Wisła – San – Pilica – Narew – Bug – Odra – Bóbr -Nysa Łużycka – Warta – Noteć
Ustrój zasilania:
– bezpośredni – deszczowy
– pośredni – roztopy śnieżne
Wysokie stany wód (wyżówki):
– wiosna (niziny)
– lato (góry)
Niskie stany wód (niżówki):
– jesień, zima (góry)
– lato (niziny)
W czasie zimy rzeki ulegają zlodzeniu.
