Wilgotność powietrza i rozkład opadów na świecie

 

 

Wilgotność powietrza – zawartość pary wodnej w określonej objętości powietrza.

Wilgotność bezwzględna – zawartość pary wodnej w jednostce objętości wyrażona w gramach/1m3.

Wilgotność względna – wyrażona w procentach stosunek aktualnej ilości pary wodnej do ilości, która by nasyciła powietrze w danej temperaturze.

Największa ilość pary wodnej znajduje się nad morzami oceanami, jeziorami

i bagnami. Mniej jej jest nad gruntem czy górna granica szaty roślinnej.

Punkt rosy – temperatura przy której następuje stan nasycenia powietrza i kondensacja zawartej w nim pary wodnej.

Najwięcej pary wodnej – strefa równikowa, najmniej – strefa zwrotnikowa.

Jej ilość zmniejsza się wraz z odległością od zbiornika wodnego.

OPADY – deszcz, grad, śnieg. OSADY- szron, rosa, szadź, gołoledź.

Rozkład opadów na Ziemi:

# tereny o najwyższych opadach

– strefa równikowa ameryki Południowej, Afryki, archipelagu Malajskiego.

– wschodni Madagaskar

– poł-wsch. Azja – związane jest to z ukształtowaniem terenu i monsunami

– zachodnia Europa – związane jest to z działalnością prądów

– wschodnie wybrzeża Ameryki Północnej

– tereny górskie

# tereny o najmniejszych opadach

– obszary okołobiegunowe

– pustynie wewnątrzkontynentalne – Sahara, Gobi, Namib ( wpływ prądu bengalskiego) pustynia Australii, pustynia Atakama w Andach (prąd peruwiański)

– tereny cienia opadowego – Tybet

– Góry Skaliste w Ameryce Północnej

Roczna suma opadów Ziemi – 850 mm

Największe:3000 mm strefa równikowa. W Himalajach zanotowano 20 000 mm

Najmniejsze :poniżej 250 mm

Opady zależą od:

– wysokości nad poziomem morza

– ukształtowanie powierzchni

– odległość od oceanu

– szerokość geograficzna

Inwersja opadowa – zjawisko istniejące w wysokich górach, gdzie tylko do pewnej wysokości wzrasta suma opadów, powyżej niej maleją one. Związane jest to z niska temperaturą i brakiem wilgotności.

Cień opadowy – obszar na którym występują małe ilości opadów, gdyż zostały one odebrane przez zasłaniające je wzniesienie od strony wiatrów deszczonośnych.

Przyczyny powstawania pustyń:

– obszary cienia opadowego, gdzie wilgotne powietrze nie ma dostępu ze względu na sąsiedztwo gór lub oddalenie od zbiorników wodnych. Przykład – pustynia Gobi

– działalność zimnych prądów morskich , które ochładzają powietrze, pozbawiając go wilgoci. Przykład – pustynia Atakama

– opadające zimne masy powietrza nagrzewają się i absorbują wilgoć zawartą w atmosferze. W ten sposób na tych obszarach zawsze panuje wyż. Wiatry, które wieją z wyżu do niżu, nie pozwalają na dotarcie w te rejony wilgotnego powietrza znad oceanów. Przykład – Sahara