Akty normatywne wewnętrznie obowiązujące
Od aktów prawa powszechnie obowiązującego Konstytucja oddziela tzw. prawo wewnętrzne – czyli przepisy prawne obowiązujące tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi wydającemu te akty. Tworzą one grupę zróżnicowaną zarówno z punktu widzenia podmiotów uprawnionych do ich stanowienia, jak też podstawy prawnej wydania (Konstytucja, ustawy). Nie zostało wyraźnie określone, jaki jest krąg organów stanowiących przepisy wewnętrzne. Konstytucja w art. 93 do kategorii aktów prawa wewnętrznego zalicza: uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów. Prawo wydawania zarządzeń na zasadach określonych w art. 93 przyznano także Prezydentowi RP (art. 142 ust. 1) oraz przewodniczącym komitetów powoła¬nych w skład Rady Ministrów (art. 149 ust. 3).
Konstytucja rozstrzygnęła sporny do tej pory charakter uchwał Rady Ministrów, które w obecnym stanie prawnym mogą być jedynie aktami kierownictwa wewnętrznego. Nie określono natomiast podstawy wydawania uchwał Rady Ministrów, nie przesądzając, czy ma to być akt wydawany na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie (a nie ogólnych konstytucyjnych norm kompetencyjnych).
Zarządzenia są aktami wewnętrznymi wydawanymi tylko na podstawie ustawy i nie mogą stanowić podstawy decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów. Zarówno uchwały, jak i zarządzenia podlegają kontroli co do ich zgodności z powszechnie obowiązującym prawem (por. Rozdz. XV).
