SPADKI I DAROWIZNY

SPADKI I DAROWIZNY

Podatek od spadków i darowizn jest uregulowany ustawą z dnia 28 VII 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. nr. 43, poz. 207 z późn. zm.).
Podatnikami tego podatku są os. fizyczne (nabywca rzeczy i praw majątkowych, a w przypadku darowizny obdarowany i darczyńca). Istotną rolę w tym podatku odgrywa podział nabywców na trzy grupy podatkowe:
– małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowie (stawka – od 5% do 19%),
– zstępni rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa małżonków, innych zstępnych (od 11% do 32%),
– inni nabywcy (od 17% do 45%).

Podatek od nabywców w drodze zasiedzenia, oblicza się w sposób stały – 12 % podstawy opodatkowania.
Podstawą opodatkowania jest wartość (rynkowa) nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów, oraz zaliczenie do określonej grupy podatkowej. Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby nastąpiło więcej niż jeden raz, dla celów ustalenia podatku wartości te sumuje się w okresie 5 lat.
Przedmiotem opodatkowania jest:
1. nabycie własności rzeczy znajdujących się w kraju praw majątkowych,
2. nabycie praw do wkładu oszczędnościowego, na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie własności rzeczy przez zasiedzenia,
3. nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu w Polsce.

SPADEK – obejmuje prawa i obowiązki spadkodawcy, mające charakter cywilnoprawny, których źródłem są przepisy k.c. lub przepisy szczególne. Przedmiotem spadku może być :
– gotówka,
– rzeczy ruchome i nieruchomości,
– udziały w spółkach cywilnych i kapitałowych,
– obligacje i papiery wartościowe,
– długi spadkodawcy i wszelkie wierzytelności.

DAROWIZNA – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuję się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego, kosztem swego majątku. Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednak umowa taka staje się ważna, jeśli przyrzeczone świadectwo zostało spełnione.
Darczyńca może odliczyć darowiznę od dochodu przed opodatkowaniem, jeśli była ona przeznaczona na cele: naukowe, naukowo-techniczne, oświatowe, oświatowo-wychowawcze, kulturalne, ochronę środowiska, itd.