KONRAD WALLENROD JAKO POWIEŚĆ POETYCKA

Powieść spełnia wszelkie wymogi tego gatunku:
¡ Synkretyzm rodzajów literackich
Synkretyzm to połączenia, zmieszanie w jednym utworze kilku rodzajów lub gatunków literackich
¡ Zakłócenie chronologii wydarzeń
Najpierw dowiadujemy się, że w zakonie krzyżackim wybrano wielkiego mistrza i został nim cudzoziemiec, który wstawił się w czasie wypraw krzyżackich. Dopiero później wajdelota przedstawia w swej pieśni dzieje Waltera.
¡ Fragmentaryczna kompozycja, potęgująca efekt tajemniczości
Trzeba rozszyfrować jaki jest Wallenrod, do kogo zaś należy Głos z Wieży. Wydarzenia relacjonowane fragmentami, wyrywkowo, dopiero przy końcu utworu układają się w logiczną całość. Wiele scen odbywa się w atmosferze tajemnicy, zagadkowości, pod osłona nocy- np. „sąd” zamaskowanych sędziów nad Konradem, w lochach, przede tajemnicza księgą zakonu.
¡ Bohater bajroniczny, samotny, moralnie niejednoznaczny.
Konrada Wallenrod jest samotny i tajemniczy, jest zdolny do największych poświęceń- opuszcza dom i ukochaną kobietę, sam walczy z zakonem krzyżackim, nie używa własnego imienia, popełnia czyn dwuznaczny moralnie- zdradza, żeby uratować ojczyznę, ginie śmiercią haniebną, samobójczą.
¡ Liczne dygresje.
Najsłynniejsze strofy utworu o roli pieśni i poezji w życiu narodu.
¡ Sceneria egzotyczna bądź historyczna.
Akcja Konrada Wallenroda została osadzona w średniowieczu, ukochanej przez romantyków epoce, dokładnie w XIV wieku na Litwie i w Prusach.