Mój przyjaciel
Mój przyjaciel ma na imię Mikołaj, ale mówię do niego Miki. Ma 12 lat i jest siedem miesięcy ode mnie młodszy. Wszyscy zachwycają się jego długimi rudymi włosami, które przyozdabiają jego miłą twarz usianą piegami. Wszyscy mówią, że to buzia aniołka. Tylko mały, zadarty nosek daje mu nieco, łobuziarski wygląd. Oczy ma duże, niebieskie umieszczone pod ciemnymi brwiami. Jego szerokie, pełne usta często układają się w uśmiech, odsłaniając zęby białe jak śnieg. Lekko odstające uszy, wyłaniające się spod jego czupryny nadają mu niezwykły urok szczególnie, gdy się czerwienią się.
Mój przyjaciel zawsze chodzi wyprostowany jak żołnierz. Jest niski, ale z daleka widać jego długie, cienkie nogi. Ma też długie ręce o delikatnych prawie dziewczęcych dłoniach. To wszystko świadczy o tym, że w przyszłości będzie bardzo wysoki. Na razie jednak wygląda jak ktoś na szczudłach.