Michał był typowym polskim dzieckiem w czasach zaborów. W odróżnieniu od innych dzieci przywiązywał większą wagę do patriotyzmu. Nie potrafił drwić i szydzić z wartości ,które kochał. Choć miał zaledwie 11 lat doznał już wielu cierpień, np. śmierć ojca, dręczenie przez niemieckich nauczycieli. Dźwigał na swoich barkach ogromną odpowiedzialność. Od niego zależało życie jego matki. Według mnie do śmierci Michała przyczynili się: nauczyciele niemieccy, ksiądz Makuszyński oraz matka Michała ,Maria.
Niemieccy profesorowie traktowali polskie dzieci lekceważąco. Znęcali się nad nimi psychicznie i fizycznie. Uważali ,że dziecka nie można rozpieścić. Michał był dzieckiem średnich możliwości ale za to bardzo ambitnym. Niemcy uważali ,że jest rozleniwiony, rozpieszczony i za mało się stara. Ten chłopiec miał codziennie ogromną ilość lekcji do wyuczenia się na pamięć. Przesiadywał po nocach, gdyż miał zły akcent i bał się, że się źle wysłowi podczas zajęć. Za przypadkowe odezwanie się w języku polskim Michał karany był naganą lub karą cielesną. Przez złe traktowanie ten chłopiec bał się chodzić do szkoły ,gdyż dla niego była ona karą i miejscem ,gdzie doznawał przykrości.
Matka Michała, pani Maria po śmierci swojego męża złożyła swoje wszystkie nadzieje na przyszłość w swym synu. Pisząc listy do niego ciągle mu przypominała, że jest on jej jedyną nadzieją. Michał wiedział, że złe stopnie zmartwią jego matkę i może sie to odbić na jej zdrowiu.
Listy ,które dostawał od księdza Makuszyńskiego wywierały na Michasiu ogromną presję, ponieważ ksiądz pisząc do niego wciąż przypominał mu ,że od jego ocen zależy życie pana Marii.
Moim zdaniem Michaś obciążony był zbyt ogromną presją. Niemieccy profesorowie, pani Maria oraz ksiądz Makuszyński za wiele wymagali od jedenastoletniego chłopca. Przez obowiązki szkolne i odpowiedzialność chłopiec stał się wychudły i jego umysł nie wytrzymał tego przeciążenia.