Jan Bytnar, nazywany „Rudym”, to jeden z trzech głównych postaci powieści „Kamienie na szaniec”. Urodził się 6 maja 1921 roku w rodzinie inteligenckiej. Był podporucznikiem AK, należał do organizacji „Wawer” i harcerstwa. Był chłopcem drobnym i szczupłym, o piegowatej twarzy i rudych włosach.
„Rudy” odznaczał się nieprzeciętną inteligencją, bardzo dobrze zdał maturę. Lubił przeprowadzać długie rozmowy filozoficzne i społeczne, był także doskonałym kucharzem. Na każdym obozowisku „Buków” przygotowywał dla wszystkich jedzenie. Miał również talent artystyczny i zamiłowanie do majsterkowania, dlatego wymyślił odznakę dla zespołu „Buków”. Był ambitny i starał się pokonywać własne słabości, uparcie dążył do celu, np. nauczył się tańczyć, żeby samemu sobie udowodnić, że umie przełamać niezdarność w tej dziedzinie. Był „mózgiem” wszystkich akcji sabotażowych, bardzo precyzyjnie planował akcje swojego oddziału. „Rudy” zachowywał się bardzo spokojnie, był zawsze opanowany, czym imponował swoim rówieśnikom. Niezwykle bohatersko zachował się podczas przesłuchania na Pawiaku. Pomimo tego że gestapowcy go torturowali, nie wydał ani jednego ze swoich kolegów. Dowodzi to, jak szczerze kochał swoich przyjaciół, jaki był lojalny i odpowiedzialny. Jan Bytnar zmarł 30 kwietnia 1943 roku w wyniku obrażeń zadanych mu przez hitlerowców. Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
„Rudy” jest postacią trudną do naśladowania, mimo tego może stanowić moralny wzór. Jego nienaganna postawa, spokój, rozwaga, inteligencja, wzorowe zachowanie i poświęcenie sprawiają, że jest to postać z całą pewnością wyjątkowa.
