Poeci kręgu ?Kwadrygi?- Flukowski, Gałczyński, Sebyła.
Stefan FLUKOWSKI (1902- 1972)- poeta, prozaik, dramatopisarz, tłumacz.
– po studiach prawniczych na UW związał się w 1927 z grupą poetycką skupioną wokół czasopisma ?Kwadryga? (członek redakcji 1927- 31)
– nast. Współpracował z czasopismem ?Droga?, ?Pion?, ?Tygodnik Ilustrowany?
– uczestnik wojny obronnej 1939, do 1945 r. Przebywał w obozie jenieckim w Woldenbergu, gdzie kontynuował twórczość i uczestniczył w organizacji życia kulturalnego
– 1946-47- kierownik Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie
– wczesna liryka wykazywała związek z Awangardą Krakowską i T. Peiperem (?Słońce w kieracie?, ?Dębem rosnę?), rozwijała się jednak w kierunku odmiennym poprzez samodzielny stosunek do tradycji norwidowskiej
– głównym przedmiotem jego wierszy jest współczesna cywilizacja, budząca jednocześnie aprobatę i protest, ukazywana w charakterystycznych objawach (od zorganizowanej pracy fizycznej po sport) i sprzecznościach (zagrożenie przyrody, przeczucie zagłady wojennej, np. w wierszu ?Odwracam twarz?
– kontynuacja niektórych motywów w powojennej poezji (zbiory: ?Napomknięte cieniem? 1961 itd.)
– w nastrojowo- poetyckich opowiadaniach ze zbioru ?Pada deszcz? 1931 realistyczny konkret staje się punktem wyjścia filozoficznej paraboli konfrontującej idee i wyobrażenia z rzeczywistością.
– W powieści ?Urlop bosmanmata Jana Kłębucha? 1939 na groteskowy obraz małej społeczności wiejsko- letniskowej, z aluzjami do ówczesnej sytuacji politycznej (groźba faszyzmu), nakłada się symbolicznie ujęta problematyka filozoficznego starcia myślenia racjonalnego z mitem i świadomością prymitywną, cywilizacji z tradycyjną kulturą wiejską
– Opowieść biograficzna o Słowackim ?Płomień róży?1959
– Poetycki dramat idei- mechanizm narodzenia faszyzmu ?Odys u Feaków?
– Odpowiedzialność społeczno moralna uczonego i artysty (?Oranżeria?, ?Chwała Puszkina? 1952
– Komedie, np. ?Soczewica?
Konstanty Ildefons GAŁCZYŃSKI (1905- 1953)- poeta
– pochodził z rodziny drobnomieszczańskiej, ojciec był technikiem kolejowym
– 1914-18 przebywał z rodzicami w Moskwie, uczęszczając do polskiej szkoły
– pisać zaczął od 1915- debiut ?Wiatrak w zaułku? umieszczony pod pseudonimem Mieczysław Zenon Trzciński w efemerycznym piśmie ?Twórczość Młodej Polski?
– studiował filologię angielską i klasyczną
– po ukończeniu szkoły wojskowej rozpoczął systematyczną działalność lit:przyłączył się do grupy poetyckiej Kwadryga, z której cyganeryjno- studenckim środowiskiem zetknął się w czasie studiów (grupa Smok)
– współpracował z tygodnikiem ?Cyrulik Warsz.? Związanym z grupą Skamandra
– w 1930 ożenił się z Natalią Awałow, liryczną bohaterką większości erotyków.
– Współpracował z tygodnikiem ?Prosto z mostu w Warszawie?
– Wojnę spędził w obozach jenieckich
– Po wojnie nawiązał współpracę z wieloma czasopismami i zamieszkał w Krakowie
– Potem mieszkał w Warszawie
– W początkach twórczości wzorował się na poetach Skamandra- styl groteskowo- żartobliwy, dekadencko- cygański
– Debiut ?Porfirion Osiołek, czyli Klub Świętokradców?- fantastyczna groteska
– W okresie współpracy z Kwadrygą wyróżnić można dwa główne nurty:
1) kreowanie poety- cygana, błazna i wesołka, który pragnie uciec od rzeczywistości w krainę poezji
2) katastroficzna groteska; poemat ?Koniec świata?
?Bal u Salomona?- strumień natchnienia, metoda nadrealistyczna, swobodny bieg skojarzeń
– motyw ostrego ataku na inteligencje, wiersze polityczne, satyry na rzeczywistość sanacyjną
– w latach wojnypowstały wiersze patriotyczne i nostalgiczne (Pieśń o żołnierzach z Westerplatte, Pień o fladze, List jeńca), nawiązujące często do motywów religijno- modlitewnych.
– Pobyt na obczyźnie: ?Notatki z nieudanych rekolekcji paryskich?- rozterki pisarza związane z powrotem do kraju i koniecznością samookreślenia wobec historycznych przemian powojennego świata
– – zbiór ?Zaczarowana dorożka?- wytykanie inteligencji apolityczności itp.
– Felietony ?Listy z fiołkiem?
– W latach późniejszych atakom na poezję ze strony krytyki oficjalnej towarzyszył wysiłek poety, by sprostać zamówieniu na poezję optymistycznego zaangażowania politycznego ?Ukochany kraj?
– U schyłku życia pisał o refleksji związanych z funkcją i rolą sztuki ?Śmierć Andersena?, poemat ?Niobe?
– Testament polityczny cykl 10 Pieśni- podsumowanie własnej twórczości
– W dorobku mieszczą się również dłuższe utwory satyryczne: ?Babcia i wnuczek, czyli noc cudów?
Gałczyński stworzył indywidualny wzór liryki oraz typ poety- cygana tylko dla niej charakterystyczny. Swobodnie operował rozmaitymi konwencjami, przechodząc od liryki prostych wzruszeń i nastrojów (wiersze opiewające uroki życia codziennego), do groteski, drwiny i absurdalnego żartu, od rodzajowego realizmu do fantastyki. Łączył umiejętność wyczuwania klimatu społ. i oczekiwań czytelnika. Respektował tradycję; odwoływał się do renesansu i baroku, sięgał do folkloru miejskiego.
Władysław SEBYŁA
Ur. 1902 w Kłobucku pod Częstochową, zm. Po 1939 w ZSRR, poeta i krytyk.
– studiował polonistykę na UW
– redaktor Kwadrygi (1929- 31)
– Współpracownik tygodnika ?Zet?
– Prowadził w Polskim Radiu dział krytyki wydawnictw poetyckich, jako krytyk publikował w ?Pion?
– Brał udział w wojnie obronnej
– Debiut: cykl wierszy ?Modlitwa?- egzystencjalny niepokój, wyd. z utworami A. Maliszewskiego we wspólnym zbirze ?Poezje?
– Następne tomy: Pieśni Szczurołapa, Koncert egotyczny, Obrazy myśli.
– W twórczości swej programowo nawiązywał do trad. Lit., nawiązywał zwłaszcza do twórczości Norwida (poemat eschatologiczny ?Młyny w koncercie egotycznym?. Jego liryka ma charakter refleksyjno- filozoficzny i katastroficzny, zgodnie zaś z teoretycznymi postulatami Kwadrygi dążył do prostoty formalnej i komunikatywności w wypowiadaniu treści humanistycznych i społecznych.
