Wiersz „Zaklęcie” został napisany w czasie Gdy poeta mieszkał i pracował w Stanach Zjednoczonych i pochodzi z tomiku „Miasto bez imienia”
Utwór ten pokazuje wyidealizowany poglad na temat rozumu.Podmiot liryczny mówi, że rozum jest najważniejszy i niezrównany. Dzięki niemu najlepiej poznaje się świat,odróżnia dobro od zła chociaż wg. tej koncepcji służy nam przede wszystkim do poznania tego pierwszego. Mówi nam jak powinnismy postępować, nie zna rozpaczy. Dla niego nie jest wazne czy ktoś jest bogaty, czy biedny, lub jakiej jest narodowości, po prostu każdy go posiada. Umie ze wszystkich wypowiedzi wybrać te, które są istotne i mądre. On nie niszczy dotychczasowych poglądów, a wzbogaca je o nowe teorie. Chce, aby poeci tworzyli swoje utwory o miłości dla rozumu, bo dzięki temu możemy poznać ogół otaczającego nas dobra.
Wiersz ten składa się z 20 wersów o nieregularnej budowie. Napisany jest stylem podnosłym i patetycznym, występują w nim epitety, dzięki którym autor uwypukla potęgę rozumu, ponadto wiersz ten jest prawie w całości rozbudowanym omówieniem jego doskonałości. Autor stosuje personifikację rozumu np. „On mówi nam(…)”. Występują również przerzutnie „On z plugawego zgiełku dręczonych wyrazów/Ocala zdania surowe i jasne”.
„Zaklęcie” Czesława Miłóosza to utwór będący pochwałą rozumu,ale zbyt idealnego niż jest on w realnym świecie. Wg. poety poprzez rozum wszyscy odrzucają zło, a przecież to nie jest prawdą.
