Początek akcji książki przypada na maj 1977 roku, kiedy to Aniela Kowalik na nabrzeżu portu rybackiego poznaje obiekt swych późniejszych westchnień – Pawła Nowackiego. Już po krótkiej wymianie zdań dziewczyna, wsiada do samochodu nieznajomego i wyrusza z nim na plaże, gdzie miejsce ma pierwszy pocałunek i wyznania miłosne. Wkrótce jednak para rozdziela się, a ponowne spotkanie nie dochodzi do skutku. Następnego dnia Paweł powraca do rodzinnego Poznania.
Aniela nie może zapomnieć o niedawno poznanym chłopaku. By na dobre nie utracić kontaktu z pierwszą miłością decyduje się na kontynuację nauki w poznańskim liceum poligraficzno-księgarskim. Niestarannie ubranna, z gumiakami na nogach przyjeżdża więc do obcego miasta i odwiedza Mamertów, gdzie głową rodziny jest brat Józefa Kowalika, ojca Anieli. Nastolatka wzbudzając w krewnych listość spowodowaną niechlujnym wyglądem oraz ckliwą historyjką o złej macosze i przyrodnim bracie, zostaje tymczasowo przyjęta pod dach Kowalików. Wkrótce udaje się też do właścicielki kamienicy, ciotki Ligii Muszyńskiej, w sprawie wynajęcia pokoju. Obserwując w trakcie wizyty zamiłowanie starszej pani do malarstwa, Aniela podaje się za sympatyczną akwarelistkę, oferująca usługi damy do towarzystwa, w zamian za własny kąt. Była nauczyciela wyczuwa jednak podstęp. Mimo to, po pasjonującej wymianie zdań na temat moralności i kłamstwa wynajmuje dziewczynie pokój.
Nadchodzi wrzesień, miesiąc rozpoczęcia roku szkolnego. Niezadowolona z wyboru szkoły Aniela czuje się w nowych murach nieswojo i obco. Ponadto, klasa, z wyjątkiem sympatycznego rudzielca zwanego robrojkiem, nie okazuje nowej uczennicy sympatii. W tym samym okresie czasu Kowalikówna, ucharakteryzowana na pomoc domową Mamerów – Franciszkę wyrobek, puka do drzwo przełożonej ciotki Tosi, wicedyrektor Dąbkówny z zamiarem przeproszenia za wybryk swych kuzynów, którzy otwierając odpłatną wypożyczalnie sprzętu piaskowego, narazili się na skargę u córki pani wicedyrektor, Marzenki. Aniela bierze jednak całą winę na siebie, wykorzystując swój niezwykły talent aktorski do tego stopnia, że w trakcie rozmowy zostaje jej zaproponowana praca sprzątaczki. Wtedy też do kuchni wchodzi syn pani domu – Paweł Nowacki. Aniela przyjmuje pracę, uciekając jednocześnie z mieszkania nierozpoznana przez chłopaka.
W czasie pracy w domu Pawełka, Kowalikówna odkrywa jego liczne wady i tendencję do kłamstw. Z czasem dołącza do spotkań organizowanych przez profesora Dmuchawca, nauczyciela języka polskiego, prowadzonych w mieszkaniu Nowackich. Wszyscy zebrani szybko przekonują się o talencie aktorskim tajemniczej Franciszki, której umiejętnosci zauroczają nauczyciela do tego stopnia, iz obsadza on ją w sztuce teateralnej „Hamleta” w rolii Ofelii. Na skutek prosby miłej Cesi, dziewczyna oddaje jednak rolę swej poznańskiej rywalce, Danusi, a sama ostatecznie planuje odegrać sceny tytułowej postaci.
W trakcie roku szkolnego,Aniela postanawiając chociaż na chwilę porzucić ciążącą jej już maskę Franciszki Wyrobek, umawia się z Pawłem na spotkanie w kawiarni hotelu Merkury. W dniu randki, przejęta dziewczyna zauważając obiekt westchnieć strąca pepsi-colę i schyla się pod stolik, by posprzątać rozbite szkło. Ukochany widząc ją z rekwizytami pomocy domowej bierze ją za Franię. Od tego czasu chłopak zmienia nastawienie do sprzątaczki, a wkrótce potem wychodzi na jaw prawdziwa tożsamość nastolatki. Między młodymi wszystko jest już jednak skończone.
Nadchodzi dzień przedstawienia, który mimo wielkiej tremy aktorów w początkowych scenach okazuje się wielkim sukcesem. Co wiecej, najjaśniejszą gwiazdą wieczoru zostaje właśnie Aniela. Dziewczyna przechodząc wewnętrzną metamorfozę staje się coraz bardziej lubiana i szanowana, obiecuje sobie nie popełniać nigdy więcej tych samych błędów i stronic od kłamstwa. W końcu składa solenną obietnicę, że jeszcze przyda się ludziom oraz że zrobi w życiu coś pożytecznego.
