„Bogurodzica”- to przykład pieśni religijnej najstarsza jej część składa się z dwóch zwrotek. Do tekstu liczącego 45 słów skomponowana jest także muzyka. W powszechnej świadomości jest utrwalone,że hymn był śpiewany podczas „Bitwy pod Grunwaldem” (1410).
„Bogurodzica” zawiera bogactwo treści teologicznych, liczne prawy wiary(dogmaty).Podstawowym środkiem artystycznego przekazu są antytezy paradoksy:
„Bogurodzica”- stworzenie Boga jest jednocześnie jego rodzicielką;
„Dziewica-jest matką i dziewicą zarazem;
„U Twego Syna Gospodzina”- syn Maryji jest jednocześnie jej Panem;
„Matko zwolena”- Syn wybrał sobie Matkę;
„Spuści nam”- Maryja, matka Chrystusa uczestniczy w chwale niebiańskiej, ale jest od niego zależna,jest wieczystką Bogurodzicą i pośredniczy w jego nieustannych narodzinach na świecie;
„Bożycze”- antyteza Bóg-człowiek przezywcięza dzięki Chrystusowi (Bóg-człowiek) pobyt (doczesność) przebyt(wieczność)