Głównymi bohaterami komedii Aleksandra Fredry ?Zemsta? są Cześnik (Maciej Raptusiewicz) oraz Rejent Milczek. Dzielą ze sobą zamek, i od dawna toczą walkę o mur graniczny. Obaj pochodzą z rodzin szlacheckich.
Obowiązkiem Cześnika było nadzorowanie części dóbr królewskich (np. piwnicy z winami). Rejent natomiast to odpowiednik dzisiejszego notariusza. Raptusiewicz jest starym kawalerem sprawującym prawną opiekę nad Klarą. Milczek zaś jest wdowcem wychowującym swojego syna Wacława.
Obaj panowie ubierają się jak na szlachciców przystało ? noszą żupany, kontusze, pasy no i oczywiście karabele.
Raptusiewicz nosi nazwisko, które odzwierciedla tego charakter ? cechują go impulsywność, porywczość i ogromna gwałtowność. Jest wierny tradycji (jak np. staropolska gościnność, którą ukazał nawet przed Rejentem) i nie szanuje praw. Jego piętą Achillesową jest jakże nieśmiałość wobec kobiet. Świadczy o tym fakt, że aby oświadczyć się Podstolinie, wysyła do niej Papkina. Działa szybko, bez zastanowienia. Za najlepsze wyjście z problemów czy sytuacji wprawiającej go z zakłopotanie, uważa walkę. Knuje jednak podstęp, gdy wydaje Klarę za Wacława. Owa zemsta całkiem nieźle mu się udała. Milczek (jak mówi jego nazwisko) jest wyraźnym przeciwieństwem Macieja ? cechuje go skrytość, obłuda i opanowanie. Nie wybucha on gniewem, tak jak jego przeciwnik. Na pozór jest to osoba bardzo pobożna i cicha. Choć w rzeczywistości snuje swoje plany dotyczące własnego syna non stop i wszystko dokładnie przemyśla ? inteligencja to jego mocna cecha. Jest także sprytny ? pisząc donos do sądu, umiejętnie sfałszował zeznania jedynych świadków ? murarzy.
Cześnik najczęściej używa zdań wykrzyknikowych, wypowiedzenia jego są krótkie i niezbyt przemyślane. Jego częstym gościem w słownictwie jest powiedzonko: ?mocium panie?. Porusza się żwawo i impulsywnie. Podczas rozmów gestykuluje. Rejent natomiast w ruchach jest opanowany. Rzadko kiedy gestykuluje. Zamiast tego składa ręce używając przy tym swojego powiedzenia: ?Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba?, tak jakby twierdził o swojej fałszywej bogobojności. Mówi spokojnie, flegmatycznie używając przy tym słów pochodzenia łacińskiego.
Obie postacie, mimo licznych różnic ma wspólne cechy charakteru ? są to m.in. mściwość, nieustępliwość, egoizm, samolubstwo, pycha i podstępliwość.
Mnie bardziej podoba się postać Cześnika. Jest człowiekiem szczerym i bardzo gadatliwym. Sprawia wrażenie osoby mimo wszystko sympatycznej.
