Blaise Pascal stwierdził, że: „człowiek jest trzciną najsłabszą na wietrze, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą”. W swojej myśli uważał, że człowiek jest kimś bardzo ważnym wobec otaczającego go świata, ponieważ jako jedyna istota na ziemi posiada rozum. W ten sposób wyróżnia się z pośród innych żyjących na ziemi istot dlatego, że potrafi myśleć i mówić.
Dzięki tym cechom człowiek pod względem intelektualnym przewyższa świat i inne stworzenia. Jednocześnie porównuje człowieka do słabej i cienkiej trzciny. W ten sposób chce pokazać, że mimo swojej mądrości, człowiek jako pojedyńcza jednostka wobec całości świata jest tylko jego małą cząstką nieznaczącą wiele.