Wiersz „przypomnienie dawnej miłości” autorstwa Franciszka Kapuścińskiego jest wspomnieniem oraz rozmyślaniem nad tym co było i co jest pomiędzy podmiotem lirycznym oraz jego miłością Justyną. Za pomocą epitetów oraz metafor „Ja” liryczne opisuje tęsknotę za ukochaną oraz gniew jaki ich łączy po upływie czasu. Obecny oraz dość widoczny jest sentymentalizm, który przejawia się w ukazywanych uczuciach, intymnościach oraz w opisie przyrody podmiotu. W wierszu tym widoczny jest również wpływ literatury ludowej okazujący się poprzez prostotę formy, konsekwentne kojarzenie przeżyć ludzkich ze światem natury oraz śpiewność. Składa sie on z siedmiu zwrotek czterowersowych, w których występują rymy naprzemianległe. Zastosowane zostało również pytanie retoryczne oraz wykrzyknienia.
