Fryderyk Chopin – biografia
Fryderyk Chopin urodził się w Żelazowej Woli. W księdze chrztów zapisano, że przyszedł na świat 22 lutego, ale rodzina zawsze podawała datę 1 marca.
Był wątłym, chorowitym dzieckiem.
Gdy wyjeżdżał na wakacje, miał zwyczaj pisywać listy w formie gazety. Wzorował się na „Kurierze Warszawskim”. Swoje pisemko nazwał „Kurierem Szafarskim” ( redagował je w Szafarach ).
Od 1818 roku Fryderyk chopin koncertował publicznie. Grał koncert dla cara Aleksandra.
Był przystojnym, towarzyskim młodzieńcem, dlatego też był zawsze mile widziany na wszelkich imprezach towarzyskich. Musiał mieć także poczucie humoru, ponieważ rysował karykatury.
Zawsze pierwsze, co zrobił po wstaniu z łóżka, to zasiadał do fotepianu.
Jego pierwszą miłością była Konstancja Gładkowska.
Chopin chodził na wykłady Adama Mickiewicza, więc uczył się bardzo dobrze i ukończył liceum z wyróżnieniem.
Kiedy w 1831 roku chciał wyjechać do Paryża, odmówiono mu zasiłku na wyjazd.
Za granicą utrzymywał się z lekcji gry na fortepianie.
Był dobry dla ludzi. Potrzebującym rodakom pożyczał pieniądze i lubił kupować innym prezenty.
Zaprezentował na publicznym koncercie najnowszy wynalazek: eolomelodykon lub charalion, czyli instrument klawiszowy podobny do organów.
Fryderyk Chopin był największym polskim kompozytorem.
Długo chorował na gróźlicę i zmarł w Paryżu na tę ciężką chorobę.
Według życzenia Chopina, jego serce zostało przewiezione z Paryża do kościoła pod wezwaniem Świętego Krzyża w Warszawie.
