Bardzo lubię wiersze Tadeusza Różewicza, a zwłaszcza te napisane po II Wojnie Światowej. Wiersze te charakteryzują się prostotą, ale zarazem poruszają wiele ważnych kwestii dotyczących ludzi, życia i zmian dokonanych po II Wojnie Światowej oraz odczuć ludzi w czasach II Wojny Światowej.
Jednym z najciekawszych wierszy Różewicza jest wiersz pt.: ?Ocalony?. Przedstawia on świat pusty i bezbarwny, pozbawiony radości i jakichkolwiek wartości. Podmiot liryczny wypowiada się w niektórych kwestiach bardzo pesymistycznie i z brakiem wiary na tzw. ?lepsze jutro? (?Człowieka tak się zabija jak zwierzę?). Istnieje jednak w tekście nadzieja podmiotu lirycznego na pomoc pochodzącą od Boga, którą wyraża słowami: ?Szukam nauczyciela i mistrza niech przywróci mi wzrok słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia niech oddzieli światło od ciemności?. Zwroty te kojarzą mi się ze Starym i Nowym Testamentem. Słowa: ?Szukam nauczyciela i mistrza? przypominają zwroty, jakimi odnosili się apostołowie do Pana Jezusa (Nowy Testament). Wyrażenia ?niech przywróci mi wzrok słuch i mowę nich jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia niech oddzieli światło od ciemności? skojarzyłam ze Starym Testamentem. W przypowieści o stworzeniu świata Bóg nazywał rzeczy i pojęcia, oddzielał światło od ciemności (podmiot liryczny ma nadziej na ponowne nazwanie rzeczy i pojęć oraz oddzielenia światła od ciemności).
Wiersz charakteryzuje się dużą ilością sformułowań przeciwstawnych (?człowiek i zwierze miłość i nienawiść wróg i przyjaciel ciemność i światło (…) prawda i kłamstwo piękno i brzydota męstwo i tchórzostwo?). Sformułowania te nadają odczuć tajemniczości, dzięki którym wiersz bardziej zaciekawia czytelnika i prowokuje do zastanowienia się, co chciał nam autor przekazać.
W poezji pt.: ?Ocalony? zauważamy środki stylistyczne, jednak we mnie największą ciekawość wzbudziło użycie turpizmu przez Tadeusza Różewicza: ? furgony porąbanych ludzi?. Słowa te wzbudzają we mnie odrazę a zarazem przerażenie. Mam wrażenie, że autor użył tak brutalnych słów alby uświadomić czytelnikom, że życie w obozach koncentracyjnych i w czasach II Wojny Światowej nie było łatwe, a nawet można powiedzieć, że było trudno w tych czasach przeżyć. Autor użył w wierszu kilku innych środków poetyckich, a są to m.in.: anafora (?niech przywróci mi wzrok słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia niech oddzieli światło od ciemności?), powtórzenia (?ocalałem? oraz ?widziałem?), prozaizm (?porąbanych?), epitet (?porąbanych ludzi?), porównanie (?Człowieka tak się zabija jak zwierzę?), wyliczenie (?(…)wzrok słuch i mowę?). Można zauważyć, że w tym wierszu autor użył niewielu środków poetyckich. Uważam, że w ten sposób Tadeusz Różewicz chciał podkreślić treść swojego wiersza.
Warto również zwrócić uwagę na budowę tegowiersza. W tym utworze poetyckim występuje kompozycja ramowa nazywana również klamrową. Tworzą ją dwa takie same fragmenty: ?Mam dwadzieścia cztery lata ocalałem prowadzony na rzeź. W wierszu można zauważyć porządek w chaosie. Wszystkie strofy do siebie pasują z wyjątkiem szóstej zupełnie innej od reszty.
Uważam, że wiersz doskonale oddaje atmosferę panującą w czasach II Wojny Światowej, autor trafnie przedstawia nam odczucia ocalonego człowieka ?prowadzonego na rzeź?.
W interpretacji są drobne błędy, które należy poprawić żeby dostać dobrą ocenę ;);)
(należy dokładniej opisać funkcje środków poetyckich
