Jagienka Zychówna to pierwsza postać, która mi tak zaimponowała. Do niej właśnie chciałabym się upodobnić.
Maćko z Bogdańca mówił o niej, że „(…) wszystko w niej było piękne: smukła postawa i szerokie ramiona, piersi jak ze skały, czerwone usta oraz mode oczka, bystro patrzące.” Według mnie była piękna, spokojna, ale przede wszystkim odważna. Najbardziej zaimponowała mi jej siła i odwaga. Te dwie cechy ujawniają się, gdy Jagienka jedzie do lasu sama, w nocy i ratuje życie Zbyszka, zabijając niedźwiedzia. Była bardzo bezinteresowna, świadczy o tym jej pomoc Maćkowi w czasie jego choroby. Podoba mi się jej energia do życia, szczerość i prawdomówność wobec innych ludzi.. Była również wstydliwa w stosunku do Zbyszka, ponieważ wymieniając ze sobą krótkie zdania widzieli co do siebie czują.
Jagienka darzyła Zbyszka uczuciem, serdecznością oraz wielkim współczuciem, gdy zmarła Danusia. Była dziewczyną szlachetną, pomocną dla ludzi, nie tylko znanych ale również obcych.
Chciałabym być Jagienką, ponieważ miała dużo umiejętności, które mi bardzo imponowały, np. Jazda konno, pływanie, zamiłowanie do wszelakich ciężkich, męskich prac, które wykonywała z wielką precyzją. To były na pewno jej wspaniałe zalety.Chciałabym być taką dziewczyną jak Jagienka ze Zgorzelic z powieści Henryka Sienkiewicza.
