Wielka Improwizacja Konrada – jako wyraz prometeizmu Edytuj Usuń
Konrad w II cz jest niemym widmem , ktore pojawia sie i nie chce odejsc , nieszczesliwei zakochany popelnia samobojstwo
IV- jako Gustaw – typ nieszczesliwego kochanka
III – poczatkowo jako Gustaw, przmiana w prologu w celi w 1823 z typu nieszczesliwego kochanka w meczennika walki narododu. wielkiego patrote
*chce rzadzic duszami : nie prosi Boga lecz zada tego
Konrad uwaza sie za ojca ludzi , za lepszego od innych, wywyzsza sie , uwaza ze inni prosci ludzie nie potrafia odczytac jego mysli, wyrasta ponad tlum, to co tworzy nie jest dla czlowieka
* czuje niograniczone moce
*zarzuca Bogu brak milosci poniewaz inaczej nie dopuscilby do cierpienia ; Boga nazywa jedynie madroscia
*watpi w stworce, w jego nieskonczona moc
*wzywa Boga na pojedynek
jednoczy sie z ojczyzna
* zapowiada zniszczenie boskiego porzadku
Konrad czuje sie dumny i niesmiertelny. bohaterem kieruje patriotyzm i milosc do ojczyzny i ludzi. Chce rzadzic, chce miec wladze nad ludzmi , nad wszystkim co sie dzieje , chce posiadac moc Boga . Bog nie odpowiada konradowi co doprowadza go do szlaenstwa.
Konradem kierowala zarozumialosc , pycha, bunt przeciw Bogu , ale kierowala nim takze milosc i chcec poswiecenia sie dla kraju. Pragnie wladzy ale nie dla wlasnych korzysci lecz by moc zbawic narod. Slowa wypowiedziane przez konrada skierowane do boga spowodowane byky jego zalem i gorycza ,iz bog pozwala na cierpienie .
DLACZEGO BOG MILCZY ?
bog uznal ze nie warto rozmawiac z czlowiekiem , ktorym kieruje pycha , zarozumialosc , wynioslosc , egocentryzm
