Jan Kochanowski – pierwszy wielki polski poeta. Urodził się w XVI wieku w 1530r. Żył za czasów panowania Zygmunta Augusta i Bony. Studiował we Włoszech. Po studiach był sekretarzem króla Zygmunta Augusta. Zanim osiadł na stałe w Czarnolesie założył rodzinę.
Pochodził ze szlacheckiej rodziny Kochanowskich herbu Korwin, był synem Piotra Kochanowskiego, sędziego ziemskiego sandomierskiego i Anny Białaczowskiej herbu Odrowąż. Poetą renesansu był też jego brat Mikołaj, a tłumaczem w epoce baroku – bratanek Piotr. W następnych latach wyprowadził się z Czarnolasu.
Jan Pisał pieśni-wiersze, treny-wiersze poświęcone zmarłej córce Urszulce, fraszki – krótkie utwory wierszowane poświęcone ludzkim wadom. Większość wierszy napisał pod lipą. XVI wiek – to epoka renesansu, w której żył i tworzył. Był on człowiekiem wykształconym i oczytanym. Jan Kochanowski otrzymał przydomek „ojca poezji”. Jan Kochanowski zmarł w 1584r., żył 54 lata.
