TEMAT:
Miejscowośc, data
Drogie Koleżanki i Koledzy!
Na dzisiejszym spotkaniu chciałbym poruszyć temat grzeczności i poprawnych zachowań. Czy nie uważacie, że warto powiedzieć o tym głośno? Nie rażą Was niekiedy zachowania Naszych rówieśników? Ich wulgarność, brak manier, znikoma kultura osobista, kompletny brak obycia? Tym, czego im brakuje jest właśnie grzeczność, którą obrałem za motyw przewodni dzisiejszych rozważań. Lecz największym problemem, jak już powiedziałem, jest właśnie jej brak! Co w takim razie? Mówi się, że grzeczności można się nauczyć. Być może tak jest. Jednak przypomnijmy sobie słowa Sędziego, bohatera epopei Adama Mickiewicza pt.: ?Pan Tadeusz? ? ?Grzeczność nie jest nauką łatwą, ani małą?. Jak rozumieć te słowa?
Co uczy nas grzeczności? Odpowiedź jest prosta ? życie. To właśnie ono stawia przed nami pełen wachlarz wariantów zachowań, z których wybieramy jedno i je stosujemy. Próbujemy i próbujemy? aż w naszych próbach dochodzimy w końcu do perfekcji. Uczymy się tej grzeczności. Przychodzi to jednak z czasem i wcale niełatwo. By nauczyć się ogłady nie wystarczą same książki, czasopisma i poradniki! Grzeczność to nie chemia, czy tam historia. Jej nie da się nauczyć ?ot tak?. Uczymy się jej każdego dnia. W domu, w szkole, w sklepie, w autobusie ? to są dla nas prawdziwe źródła wiedzy.
Teraz zadajmy sobie w duchu pytanie. Czy jesteśmy grzeczni?… OK, ustalmy na wstępie, że faktycznie tak jest. Ale teraz zastanówmy się, czy w każdej sytuacji potrafimy zachować się odpowiednio.Bo ja jestem pewien, że większość z Nas tu zgromadzonych nienależycie okazuje szacunek innym. Kto z Was może z ręką na sercu powiedzieć, że za każdym razem wita z należytym szacunkiem starsze osoby? Czy ustępujecie miejsca starszym w autobusie? Nie chcę mówić o wulgarności, która już i tak pewnie nikogo nie dziwi. Dlaczego? Bo dla Was ?jest to normalne?. Nie możemy kierować się tym co robią inni!. Owszem zdarza się, że czasem chcemy się wyróżnić, ale nie zawsze robimy to w pozytywny sposób. Małymi krokami możemy podnieść swoją kulturę osobistą. Po prostu choć w pewnym stopniu bądźmy grzeczniejsi.
Musimy pamiętać, że Nasza grzeczność stanowi obraz Nas samych. Umożliwia nam poczucie własnej wartości. Jedyną przeszkodą staje się to, czy my w ogóle chcemy uczyć się tej grzeczności. Na pewno każdy z Was słyszał o tych prostych zasadach savoir-vivre?u. Proszę, mówcie ?dzień dobry?, dbajcie o kulturę języka, a nasze otoczenie stanie się milsze. Dając dobry przykład młodszym, zadbacie o to, aby oni byli później grzeczni w stosunku do nas. Mam nadzieję że chociaż trochę przybliżyłem Wam ten wciąż narastający problem.
Podpis