Wiersz ten ukazuje, że młody człowiek wszystko widzi w pięknych barwach, także miłość. Asnyk przedstawia nam kobietę jako obiekt westchnień i uczuć. Wyraźnie widać też nie przystosowalność wyobrażeń do emocji towarzyszących miłość i jej gwałtownym uniesieniom. Autor pisze o tych kobietach jako o próżnych i pozbawionych wartości lalkach. Dawniej, gdy był małym chłopcem dla ukochanych swojego serca potrafił”sypać wierszami jak z rękawa” a w imię miłości idealnej gotów był poświęcić wszystko. Często jednak takie postępowanie spotykało się ze śmiechem, drwinami i odrzuceniem ze strony dziewcząt. Po latach przebywania na salonach nauczył się, że serce pustej kobiety może zdobyć za pomocą- karmelków czyli wielu komplementów i przesłodzonych zachowań. Z wiersza wynika jeden ważny cytat: „Kobieta zmienną jest”.
