Romantycy w swoich dziełach kreowali bohaterów w sposób niezwykle specyficzny. Musieli być wrażliwi, skonfliktowani z otoczeniem, nieszczęśliwie zakochani, ich osobowość powinna się kształtować wraz z upływem czasu oraz powinni być patriotami. Wiele z tych cech można dostrzec w postaci Jacka Soplicy, co czyni go właśnie bohaterem romantycznym.
Jacek Soplica był nieszczęśliwie zakochany w Ewie Horeszkównie. Stolnik, ojciec Ewy, co prawda darzył młodzieńca przyjaźnią, ale była ona nieszczera. Magnatowi Jacek był potrzebny do tylko do zdobywania politycznych wpływów wśród okolicznej szlachty. Nie chciał też łączyć arystokratycznego rodu z zaściankowymi Soplicami, wolał mieć za zięcia wpływowego kasztelana witebskiego. Oszalały z bólu Jacek uniósł się dumą, postanowił zapomnieć o Ewie i poślubić inną. Słowa dotrzymał i ożenił się z „pierwszą, którą napotkał, dziewczyną ubogą”, jednakże Soplica jej nie kochał. Był zły, opryskliwy, wkrótce też wpadł w nałóg pijaństwa, zaś jego żona niedługo potem umarła z żałości.
Kolejnym argumentem na to, że Jacek Soplica jest bohaterem romantycznym jest jego konflikt z szlachtą. Młodzieniec ten nieraz jeździł koło zamku Horeszków, pomstując na Stolnika. Złożyło się pewnego razu, że był świadkiem ataku Moskali na twierdzę Stolnika. Jacek postanowił czekać na odpowiedni moment, uratować ukochaną Ewę, a nawet i znienawidzonego Horeszkę, jednak obrońcy zaczęli brać górę nad źle strzelającymi Rosjanami. Wtedy Soplica, nie mogąc znieść kolejnego tryumfu Stolnika, strzelił do niego z karabinu. Wśród okolicznej szlachty rozniosło się, że Jacek zmówił się z Moskalami, co nie było prawdą, i został okrzyknięty zdrajcą. Nawet Rosjanie zaczęli go uważać za swojego stronnika i proponowali mu urzędy i ziemię, lecz ten odmówił. Nie mogąc znieść zewsząd padających obelg, uciekł z kraju.
Ostatnim argumentem potwierdzającym słuszność mojej tezy jest dynamiczna osobowość bohatera, jego indywidualizm. Autor przedstawia proces przemiany jednostki, jej swoistą metamorfozę. Przed zabójstwem Stolnika szlachcic ten był porywczym i zawadiackim młodzieńcem, bardzo pięknym, za którym „kobiety szalały”. Gdy jego gorąca miłość i impulsywność doprowadziły do zbrodni, Jacek przeżył moralny przełom. Stał się patriotą, bojownikiem o wolność ojczyzny, który edukował i zagrzewał do powstania szlachtę zaściankową i chłopów. By zaś odpokutować swą winę Soplica dwukrotnie uratował od śmierci spadkobiercę Stolnika, Hrabiego.
Reasumując, Adam Mickiewicz znakomicie wykreował postać Jacka Soplicy, dostosowując ją do kryteriów bohatera romantycznego. Stworzył niezwykle barwną postać literacką. Obdarzając ją niechlubną przeszłością oraz wadami ustrzegł ją przed sztucznością.
