Tytułową bohaterką dramatu Sofoklesa pt. ? Antygona ? jest Antygona- córka Edypa i Jokasty. Antygona jest siostrą Ismeny oraz zmarłych w bratobójczej walce Polinejkesa i Eteokla. Jej narzeczonym jest Hajmon, syn Kreona- jej wuja i władcy Teb.
Antygona jest młodą dziewczyną o silnym charakterze. Wbrew rozkazowi Kreona postanawia sama pogrzebać swego brata bez względu na konsekwencje. Nie myślała zbyt wiele nad swoją ?zbrodnią? , jednakże nie bała się kary, gdyż była pewna, że spełnia wolę bogów i w najbliższym czasie jej to wynagrodzą. Jej zdaniem prawo boskie jest wyzsze i wazniejsze niz prawo ziemskie, ustanowione przez człowieka. Antygona jest porywcza, zdecydowana, energiczna, zuchwała, uparta i odważna. Gdy złapano ją na chowaniu brata odważnie przyznała się do winy: ?Jam to spełniła, zaprzeczać nie będę?.
Bardzo szanowała swoją rodzinę, ojca, który ożenił się z własną matką oraz siostrę i dwóch braci. Chciała chronić swoją siostrę od kary śmierci, na którą skazał je Kreon. Świadczą o tym te słowa:
?Ratuj swe życie, chce, żebyś wyszła cało?. Choć Kreon zwrócił jej uwagę , że ?dzielnemu równość ze złym nie przystoi? , że człowiek musi sobie zasłużyć na pogrzeb i wejście do świata zmarłych, dla Antygony nie istniał taki podział. Obu zmarłych uważała za swoich braci, więc przypisuje im równe prawa, co do pogrzebu.
Moim zdaniem postawa Antygony jest godna podziwu, dla rodziny była gotowa poświęcić życie i nie bała się śmierci. Cenie ją za przywiązanie do rodziny, za poczucie pewnych wartości.Myślę, że Antygona zasługuje na naśladownictwo jej czynów, mimo że jak każdy posiada wady, i miała nieraz chwile słabości.
[Zainspirowane innymi charakterystykami, bo czytałam ich z kilkadziesiąt, więc oczywiście po trochu do każdej podobna:)]
